Zwiykowanŏ wsiowŏ baba miała jedna krōłwa. Nō i pomyślała, iże nŏjwyższy czŏs, coby ta jałōwka sie łocielōła. Tóż tyż łobsztalowała „inseminatora” coby tyj krōłwie zrobiōł dobrze i... sztucznie jōm zapłōdniōł.
Prziszŏł tyn istny, łobadŏł, łobejzdrzŏł gynał ta krōłwa i na łostatku pedziŏł ku starce:
– Prziniesōm mi łōni waszbek, zbōnek ze gorkōm wodōm, zajfa jaki handtuch.
Babinka przismycyła wszyjsko i łorŏz tyn „inseminator” zaziyrŏ a łōn idzie jesce wrōłz ze sztyndrym na łachy i biglym.
– Starceko, a rzyknōm mi łōni po jakiego dioska tyn sztynder i bigel?
– Anō, jŏ se tak myślała, cobyście panoczku mieli kaj galoty powiesić jak sie bydziecie brać do tego „zapłōdniyniŏ”!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl