wtorek, 31 marca 2015

Łojciec we studni...

Rechtōrka we szuli zadała dzieckōm napisanie wypracowaniǒ pod tytulkōm: „Co sie przitrefiōło we mojij familiji we łostatnim czasie.”
Po tydniu rechtōrka prosi Hanyska, coby przeczytǒł ta swoja prǒcǒ. Hanysek napoczynǒ czytać:
– Mōj tatulek śleciǒł do studni w zeszłym tydniu...
– Ło mōj ty Bożyczku, a wszyjsko śniym do porzōndku? – strǒpiōła sie ta rechtōrka.
– Pewnikiym już ja, bo wczorej tatulek blank ustǒł wrzesceć ło hilfa!

poniedziałek, 30 marca 2015

Uwziyntǒ rapitółza...

Zicnōł ci sie jedyn istny na pōmoście, na bōnie i łowi ryby. Łorǒz ze wody wychynōła srogǒ rapitōłza, srogachnǒ żaba i rzōńdzi:
– Panoczku! A moga se wlyjź na szpōnt (spławik) i fuknōńć śniego do wody?
Tyn istny zdymbiǒły, bo nikej skany sie wziyna żaba, ftorǒ gǒdǒ, ale dǒł zwōlǒ.
Ta rapitōłza wkletrowała sie na tyn szpōnt i fukła do wody. Po jakimsik łoka mrziku wylazła juzaś.
– Panoczku! A moga se juzaś wlyź na tyn szpōnt i fuknōńć śniego?
Tyn istny zgodziōł sie. Żaba wkletrowała sie na tyn szpōnt i hop, fukła juzaś do tyj wody. I juzaś po kwilce wylazuje i rzōńdzi:
– Panoczku! A moga se wlyjź na tyn szpōnt i fuknōńć śniego do wody?
Tyn istny sie już festelnie wkurwiōł ale łodrzykǒ:
– Dobra! Ale to już łostatni rōłz.
Ta rapitōłza juzaś sie wkletrowała na tyn jejigo szpōnt przi wyndce i hop, fukła wartko do tyj wody. I tak jak skorzij, juzaś wychynōła ze tyj wody...
– Panoczku...
Chopa zatkało... ale żaba kōńczy:
– ... a moga sie zicnōńć wele wǒs na pōmoście?
Chop bōł ci tak zdymbiǒły, iże sie zgodziōł bez gǒdki. Żaba wkletrowała sie na tyn pōmost, zicła sie wele niygo i napoczła majtać szłapami. Łorǒz ze wody wychynōła drugǒ rapitōłza i gǒdǒ:
– Panoczku! A moga sie zicnōńć na szpōnt i fuknōńć śniygo do wody?
Na to ta rapitōłza, kierǒ siedziała wele niygo wartko:
– Spierdalaj!... Dobrzech łōnyj pedziała panoczku?

piątek, 27 marca 2015

Bier sie za mój...

We autowerksztacie klijynt, kōntman siedzi na zeslu i czytǒ cajtōng, a na kanale styrcy autok. Przilazuje mechaniker i biere sie za te auto. Po jakimsik łoka mrziku gǒdǒ do tego klijynta:
– Przidałoby sie wymiynić świyce.
– Nō, tōż wymiyniej pōn, ino wartko.
Mechaniker czuje, iże trefiōł na frajera i nawijǒ dalszij:
– Pǒsek łozrzōndu tyż trzaby wymiynić. Klocki i szuce brymzowe tyż. I ku tymu jesce płyn brymzowy, i woda we chłōdnicy, abtryjtery...
– Wymiyniej pōn, ino gibcij, bo blank niy mōm czasu!
Mechaniker skōńczōł, łodstawiǒ autok i rzōńdzi:
– No, fertik!
– Nō, tōż terǒzki – gǒdǒ klijynt i pokazuje palcyskym na autok przed autowerksztatym – bier sie pōn za mōj!

czwartek, 26 marca 2015

Fric ze Hameriki...

Jedyn Fric ze Hameryki zwiydzǒ, wandruje po Polsce i zapochōniōł sie, blank sie straciōł. Uwidziǒł pampōnia, ftory łorǒł na polu, zahaltowǒł wele niygo, coby sie spytać ło drōga. Tyn pampōń mu wszyjsko gynał wyeklerowǒł ale tyn istny kciǒł jesce deczko sie ze tym pampōniym połozprawiać. Tōż tyż pytǒ:
– A rzyknōm mi łōni, to jes waszǒ ziymia, ja?
– Anō, moja... a bo co? – łodpedziǒł chop.
– A srogǒ ta waszǒ ziymia jes? – pyrǒ Hamerikōn dalszij.
– Nō, napoczynǒ sie tam, kaj płynie ta bystrzina wele drōgi, ciōngnie sie bez tyn grōniczek aże do tego placu, kaj widać tyn srogi strom. Siōngǒ ci łod tamtygo szłopca aże do tyj kupy bergōw, wele tego płota i ciōngnie sie do tyj tam cesty.
– Ja, widza, co jes na isto gryfne miyjsce. – łodrzykǒ Hamerikōn. – Jǒ terǒzki ale rzykna wōm cosik ło mojij ziymi we Hamerice. Wlazuja do mojigo autoka na jednym kōńcu mojij farmy blank ło rozwidnioku. Jada cǒłki dziyń i dziepiyro kej klara zachōdzi, dokludzōm sie do kōńca mojij posiadłōści... I co łōni ło tym myślōm?
– Nō ja, joch tyż miǒł kejsik taki... autok!

środa, 25 marca 2015

Co widza, a co słysza...

Przilazuje ci jedyn istny do knapszaftu (nō, we Polsce, trza to direkt pedzieć!). Stanōł ci sie łōn we raji do registracyji. Po pǒruch godzinach, kiej już prziszłǒ na niygo dran, registratōrka pytǒ sie łōnego do jakigo dochtora kciǒłby pōjńść.
– Jǒ bych prosiōł do kogosik łod uszōw i łod ślypiōw!
– Wiedzōm łōni panoczku, iże niy ma fachmanōw takij... profesyji... do kogo mōm wǒs skiyrōwać...
– Ale jǒ winszuja se, coby to bōł dochtōr łod dakli i łod ślypiōw! Miarkujecie?
– Suchajōm mie łōni! Łod dakli to jes „laryngolog” a łod ślypiōw to jes juzaś „okulista”... tōż do kogo kcielibyście pōjńść?
– To musi być dochtōr łorǒz i łod dakli i łod ślypiōw!
– Nō dobra panoczku! Aleście sōm uwziynty. Kejbych takigo bez cufal znodła, to cobyście łod niygo kcieli? We czym idzie wōm hilfnōńć?
– Anō, wiedzōm łōni paniczko, mōm tako srogachnǒ utropa... jǒ na isto blank co inkszego słysza, i blank co inkszego widza samtukej we Polsce!

wtorek, 24 marca 2015

Nametlǒł...

– Jorguś! – Ja, jeżech! Suchōm cie tatulku!
– Brǒłeś ta ksiōnżka ze tōm „kamasutrōm”?
– Ja, wziōnech se jōm na kwilka!
– A szkryflǒłeś tam driny w nij cosik?
– A bo jǒ wiym... możno ja...
– To idź terǒzki do izby i łodmotlej... mamulka!

poniedziałek, 23 marca 2015

Nǒjlepszyjszy kamrat...

– Wiysz Ernst, moja starǒ pitła ci ze mojim nǒjlepszyjszym przocielym, nǒjlepszyjszym kamratym...
– Dobra, dobra... co ty fandzolisz? Przecamć to jǒ bōł twojim nojlepszyjszym przociely, nǒjważniyjszym kamratym!
– Nō, terǒzki to...łōn!

piątek, 20 marca 2015

Dupek....

– Jorguś! A naumiǒł cie twōj łojciec-szkaciǒrz już wszyjskich ciferkōw?
– Ja! Znōm ciferki! Tatulek mie nauczōł.
– To rzyknij mi, co jes po siōdymce?
– Łoziym! – łodrzkǒ Jorguś ze hyrōm.
– Dobra synek. A co jes po dziewiyńciuch?
– Anō, to bydzie dziesiyńć!
– Nō, fajniście cie twōj tatulek nauczōł. Ale rzyknij mi jesce co bydzie po tyj dziesiōntce?
– Po cyjnie zawdy idzie... dupek...

czwartek, 19 marca 2015

Wiela razy....

Tak jakosik po trzech latach po żyniaczce baba fōrt i jednym ciyngym dopytuje sie swojigo chopa ze wielōma łōn babami spǒł:
– Niy być jaki! – Rzyknij mi ze wielōma babami spǒłeś...
– Moja ty roztomiyło! – łodrzykǒ yntlich zmyszany chop. – Kejbyś ty wiedziała ze wielōma jǒ babami spǒł, to byś ty już dǒwno wziyna symnōm szajdōng.
Nō, i zetwało deczko czasu, aże rōłzczasu ta baba juzaś rzōńdzi:
– Nō dobra! Ugǒdōmy sie tak. Ty wyrachujesz ze wielōma babami spǒłeś, a jǒ sie na isto blank na to niy pogorsza....
Chop tak kuknōł podejzdrzliwie, ale pedziǒł:
– Przisiyngǒsz forgot, że sie richtik niy pogorszysz na mie?
– Ja, przisiyngōm, przisiyngōm forgot! – łodrzykǒ ta dociyrnǒ baba.
Nō i chop napoczynǒ rachować:
– Rōłz, dwa, trzi, śtyry, piyńć szejść, siedym łoziym, TY, dziewiyńć, dziesiyńć jedynǒście...

środa, 18 marca 2015

Przismycōł by jōm pōn jutro...

Jedyn istny, kiery prziszǒł do golaca i łobsztalowǒł golynie, uskarguje sie, iże łostatniōm razōm na licach łostali mu kympki szkōcinōw. Golac łodrzykǒ, iże mǒ knif na barzij akuratne golynie i wyciōngǒ ze szuflǒdy drzewniannǒ kulecka. Kǒże jōm tymu istnymu wrajzić do gymby i na isto razjyruje mu fresa akuratnie. Festelnie rǒd klijynt płaci za usuga i nałōnczǒs rychtowaniǒ sie do wylazowaniǒ pytǒ jesce golaca:
– A co by sie stało, kejbych bez cufal tak kulka społyknōł?
– Anō, nic takigo – uholkǒł go golac. – Prziniyśli byście mi jōm panoczku jutro... wszyjske tak robiōm.

wtorek, 17 marca 2015

Niy wpierdala popcornu...

Rōłzczasu jedyn istny uzdǒł, co wybiere sie do kina ze swojim szildkryjtym, swojim żōłwiym. Dziyrżi gadzina pod parzōm, podlazuje ku kasijyrce i prosi ło bilet:
– Poprosza jedyn ajnfachowy bilet i jedyn ulgowy, dlǒ tego szildkryjta.
–– Wybǒczōm mi łōni, ale to niy ma ZOO, niy mogōm łōni wlazować rajn ze tym żōłwiym!
– Dyć żysz to blank maluśki szildkryjt, bydzie cichuśko, przecamć żǒdnymu niy bydzie we kinie zawǒdzǒł.
– Panoczku! To jes porzōmne kino i prosza niy haltować mi sam raji!
– Nō dobra! To jǒ sie lajstna dwa ajnfachowe bilety.
– Niy! I szlus! Nastympny!
Tyn istny poszǒł fōrt ze raji i zarǒzki za winklym wraziōł se tego szildkryjta do galot i po kwilce wrōciōł sie ku kasie kina; pod parzōm ale miǒł już srogi pakyt ze popcornym a ku tymu we gracy flaszka coca coli.
Zarǒzki tyż bez mecyji dostǒł bilet. Driny łozepnōł prziporek, coby tyn żōłw mōg se na łostatku wystawić gowa. Pǒra ziców dalszij we tyj raji zicło dwǒch karlusōw łozprawiajōm:
– Te! Stary! A widziǒłeś? – gǒdǒ jedyn śnich.
– A coch miǒł widzieć?
– Anō, tyn fric tam trzi zice dalszij mǒ ciulika na wiyrchu!
– Nō, i co z tego? – pytǒ sie tyn drugi. – To przecamć erōtyczny film... ty tyż swojigo mǒsz chnetki na wiyrchu...
– Ja, ja.... ale tyn mōj niy wpierdala popcornu!

poniedziałek, 16 marca 2015

To jǒ, szafner...

Mōj kamrat Jorg wlǒz ci rōłz do banki i przisiǒd sie ku klǒsztornyj pannie. Łǒna festelnie ci mu sie spodobała i napocznōł ci jōm bajrować, napocznōł łōnyj fest fabulić, ale łōna ci go zarǒzki zahaltowała słōweckōma:
– Wybǒczōm mi łōni, ale jǒ niy moga łoddǒwać sie lecy jakimu chopowi, boch ci jes już łoddanǒ ino i jedzinie Pōnbōczkowi.
Na drugij haltynszteli wartko wylazła ze banki, banka podjechała do uwrōtnika, do bankowyj pańtliny a kej tyn stropiōny, zastarany Jorg wysiǒdǒł, baniǒrz, tramwajǒrz napasztnōł go i pedziǒł:
– Suchej ino chopie! Moga ci cosik pedzieć ło tyj klǒsztornyj pannie, co cie pewnikym zainteresjyruje...
– Jaaa? A cōż tyż to takigo? – łodrzyknōł scwingowany Jorg.
– Łōna mǒ taki prziwyk, iże sztyjc i jednym ciyngym idzie ci jōm utrefić jak samōtnie rzykǒ i medikuje na kiyrhowie.
Jorgowi niy trza bōło tuplowanie tego powtǒrzać. Łoblyk sie we takǒ biǒłǒ prziłoblyczka, ftorǒ posztrajchowǒł łodblaskowōm farbōm, prziklyjbowǒł sie markiyrowanǒ broda i ło pōłnocce poszǒł na smyntǒrz. Bōło ćma ale uwidziǒł gysztalty klǒsztornyj panny, kierǒ tam po klynczōncku rzykała.
– To jǒ! Pōnbōczek! – pedziǒł Jorg. – Twoji rzykani łostali wysuchane! Jǒch łobrǒł sie ciebie i kca, cobyś ty mi sie... łoddała...
– Jezderkusie! Mōj ty Pōnbōczku! Dobra, dobra! – łodpedziała ta klǒsztornǒ panna. – Ale prosza cie, coby to bōło... łod zadku, bo we naszym klǒsztorze muter ōłberin robi kǒżdydziyń kōntrola jōngferstwa!
Uradowany karlus Jorg zabrǒł sie do roboty, a na fajrant serwǒł ze sia biǒłǒ prziłoblyczka i wrzesknōł ze śmiychym:
– Ha, ha... to jǒ, Jorg!
Kej to uwidziała ta klǒsztornǒ panna zarǒzki tyż dźwigła swoja rewerynda i wrzeskła ze srogachnōm uciychōm:
– Ha, ha... a to jǒ... szafner ze tyj banki!

piątek, 13 marca 2015

Snożny teryn...

Łojciec ze swojim syneckym poszli na szpacyr. Łorǒz tyn maluśki synecek kłōnio sie cudzymu chopowi.
– Te, bajtel, a fto to jes? – pytǒ zadziwany łojciec.
– Anō, tatulku, to jes chop ze łoczyszczaniǒ miasta. Zawdy kej ty wylazujesz do roboty łōn klupie na dźwiyrze i pytǒ sie mamulki eźli „teren jest już czysty”?

czwartek, 12 marca 2015

Niy dǒł pozōr...

Nałōnczǒs trefu abzolwyntōw stary rechtōr pytǒ swojich dǒwnych szkolorzy:
– A ty Hanysku, wiela to mǒsz tych swojich dziecek?
– Anō, mōm łōnych aże łoziym! – łodrzykǒ sztolc, ze hyrnōściōm pōn Hanys.
– Nō ja – mrōncy stary rechtōr – we szuli tyż nigdyś niy dǒwǒł pozōr!

środa, 11 marca 2015

Handlyrze...

Trzi handlyrze kamraty paradzōm sie, aszōmi sie, co tyż to poradzōm ludziōm weprzić:
– Jǒch skalōł jednymu istnymu, blank ci guchymu... wiyża „sztereo”!
– A jǒ, sprzedǒłech tynisraketa chopowi, ftory niy miǒł prawyj gracy!
– Eee tam, jǒch sprzedǒł jednymu istnymu stary zygǒr ze kukōwkōm...
– Nō i co w tym jes ci takigo dziwokigo? – wrzeskli wrōłz kamraty.
– Anō to, iżech ku tymu skalōł tymu ipcie cǒłki miech futru dlǒ ptǒkōw!

wtorek, 10 marca 2015

Mōj stary....

Łozprawiajōm dwie blōndiny ale i przaciōłki:
– Wiysz Erna, tyn mōj chop, tyn mōj stary, to ci ale jes stopierōńsko srogi cygōn i szydloch! – Gǒdǒ ło swojim chopie jedna śnich.
– A po jakiymu tak miynisz Ana? – pytǒ drugǒ.
– Nō, wiysz, łōn mi pedziǒł, iże cǒłkǒ noc przetrǒwiōł przi gorzǒle ze swojim nǒjlepszyjszym kamratym...
– Nō i...?
– ... a tyn jejigo nǒjlepszy kamrat bōł ci razinku ta cǒłkǒ noc... u mie!

poniedziałek, 9 marca 2015

Moja starǒ...

Wlazuja do pomiyszkaniǒ i co jǒ uwidziǒł? Anō, moja starǒ styrcy we kuchyni, lewōm gracōm kwyrlǒ, miyszǒ zupa, prawōm przeciyrǒ lapōm plata stoła, jednym łokym świdrzy na naszego synecka, drugim ślypiym cichtuje na jeji umiyłōwany zerijal, szłapami bōnyruje dyliny, prawym licym prziciskǒ do ramia mobilniǒk i rzōńdzi na cǒłki karpyntel:
– Niy, niy Krista! Nic terǒzki niy robia razinku! Dobrze, iżeś dō mie zaglingała...

niedziela, 8 marca 2015

Dziyń Kobiyt...

Pǒra dnioszkōw skorzij tego gryfnego Dnia Kobiyt. Jedyn istny, jedyn fric glingǒ mobilniokym ku swojij libście.
– A rzyknij ty mi, jake mǒsz rada kwiǒtki?
– Jǒ nǒjbarzij mōm rada rōłzy...
– A jake: biǒłe abo czerwiōne?
– Ino czerwiōne!
– Ja, miarkuja. A co byś ty pedziała na jakigosik szampana i wieczerzǒ przi świckach?
– Jezderkusie! Jake ci to miyłe.... ale, co tak richtik mǒsz na pomyślōnku, co ty tak na isto medikujesz?
– Anō, wiysz... jǒ terǒzki wybiyrōm jakesik postkarty na 8 marca i szpekuluja, co tyż to ci mǒ być na łobrǒku, na tyj postkarcie...

piątek, 6 marca 2015

Dupczynie...

Łozprawiajōm dwa kamraty, wojǒki:
– Wiysz chopie, jada ci cugym na urlaub do dōm. Wlazuja do kupyju a tam, chopie, stopierōńsko gryfnǒ dziołcha. Cycki – pǒłnǒ pióntka, szłapy dugachne aże do ziymi, pōłrzitki jak pōłowiny melōna. Jadymy se tak łoba same we tym kupyju. Na łostatku wyjmnōłech halbecka, zagrycha, szlukli my se po jednym, zapoznalichmy sie deczko, i tak łod słōwecka do słōwecka... Nō zeks śniōm bōł ci spanialisty. Nǒ, i łorǒz łōna napoczynǒ ślimtać. Rzōńdzi mi, co łōna już mǒ chopa, sztramskigo, wiyrnego, fest zabranego, pijynżnego, i iże łōna mu na isto festelnie przaje i nigdy go jesce niy zdradziōła, a sam ci jōm jakisik diosek podkusiōł... nǒ, i tak ślimtǒ... ślimtǒ, aże i jǒ dołech sie do beku...
– Nō, a co bōło niyskorzij? – pytǒ sie go kamrat.
– Niyskorzij? Nō i tak cǒłkǒ drōga już jechalichmy... ślimtanie, dupczynie, ślimtanie, dupczynie, ślimtanie, dupczynie...

czwartek, 5 marca 2015

Żyd, Araber...

Kwanckǒ sie sztrajfa (patrol) policyjnǒ i łorǒz wele nich przelazuje Żyd. Jedyn ze tych policajtów jak niy prasknie Żyda knebulcym, jak niy świtnie go rōłz, dwa, trzi razy, i jak niy maznie go w pychol...
Drugi ledwa ci go strzimǒł.
– Te! Chopie, a za co tyś tak nachuśtǒł tymu Żydkowi?
– Bo jǒ pierōnym niy mōm rǒd Żydōw za to, iże zakatrupili PǒnJezuska!
– Chopie, ale to przecamć bōło pierōnym dǒwno.
Nō, i pokwanckali sie dalszij. Po jakimsik łoka mrziku natrefiyli na Arabera. I tyn drugi jak ci mu niy fuknie na plecyska, jak ci go niy prasknie knebulcym, jak ci go niy gichnie bez pysk i niy świtnie charbołym w rzić... krew sie leje, zymbiska sie sujōm...Tyn piyrszy tak kukǒ i pytǒ sie kamrata:
– Te, a za coś ty tak nachuśtǒł tymu Araberowi?
– Anō... anō... za to, iże porwali... Stasia i Nel!

środa, 4 marca 2015

Niy kciǒłbych prosić...

Do jednego, moc zwiykowanego pacijynta we lazarycie podlazuje flyjgera i pytǒ sie go:
– A rzyknijcie mi panoczku wiela to już mocie lǒt... wiela wōm pizło?
– Anō, pizło mi już cǒłke łoziymdziesiōnt dwa lata...
– Ło... jǒ bych wōm panoczku... niy dała...
– Ja, miarkuja... niy miǒłbych łopowogi... prosić, cobyście mi paniczko... dali!

wtorek, 3 marca 2015

Gryfny dnioszek...

Chop podlazuje ku łoknu, łodsłōniǒ żaluzyje i rzōńdzi do baby:
– Niy zdowo ci sie, iże dzisiǒj bydzie szykownisty, gryfnisty dnioszek?
– A cōż tyż to chopie kcesz bez to pedzieć?
– A nic takigo. Spōmniały mi sie ino twoje słǒwecka...
– Jake?
– A gǒdałaś kejsik, iże kieregoś gryfnego dnioszka... łodyńdziesz łody mie!

poniedziałek, 2 marca 2015

Dwie mamzele...

Rōłzczasu zicły sie dwie mamzele we szynku przi szynkwasie i słepiōm gorzǒła jak chopy-łochlapusy. Łorǒz jedna gǒdǒ do drugij:
– Kuknij ino Erna na te dwie stare murchle!
– Nō i...?
– Za jakiesik dwadzieścia lǒt bydymy możno wyglōndać tak jak łōne!
– Te! Mtrika! Przecamć to jes... zdrzadło!