piątek, 29 kwietnia 2016

Kot je mōj...

Hanysek wrŏcŏ do dōm cŏłki podrŏpany. Podrŏpane mŏ rynce, gymba, szłapy, tōż tyż mamulka pytŏ sie go:
– Synek! A ciebie co sie stanōło?
– Jechŏłech na kole i żech sie łobalōł .
– Nale, przecamć twoje koło styrcy we garaży i mŏ popsowany zic...
– Nale, to bōło pozyczōne, borgniynte łod kamrata koło.
– Nō, tōż jak tyż to sie stanōło?
– Wjechŏłech tym kołym na gris i wpŏdech we pōślizg.
– Nalech jŏ przecamć z rańca widziała, iże wylŏli przed naszōm chałpōm asfald, i tam niy ma żŏdnego grisu.
– Nō ja, prŏwdōm, toch wkulnōł sie we krzŏki i takech sie podrŏpŏł...
– Mōj ty roztomiyły synecku, a dyć dziepiyro wczorej na łodwieczerz wyrzli te wszyjske krze kole naszyj chałpy...
– Do sto pierōnōw! Tyn KOT je mōj i byda go pierdolōł kej ino mi sie spodobo, kej ino mi sie uzdŏ!

czwartek, 28 kwietnia 2016

Grof...

Rōłzczasu tańcuje jedyn grof ze jakōmsik gryjfiniōm na paradnym balu. Łorŏz tyn grof pytŏ sie ta gryjfini:
– Wyboczōm mi łōni, nale dupła by sie paniczka symnōm za jakisik milijōn dularōw?
Ta gryjfini festelnie łozgzukanŏ rzykŏ:
– Ale jakōż to, pōnie grofie? Tak niy lza!
– Pomedikujōm łōni ino deczko, idzie ło cŏłki milijōłn dularōw, prŏwda?
Ta gryjfini myśli, myśli i po pŏruch minutkach rzōńdzi:
– Nō ja, za milijōłn dularōw łoddōm sie wōm ponoczku, dupna sie swami!
Po jakimsik łoka mrziku tyn grof juzaś zagŏduje:
– A dupli byście sie symnōm paniczko za dziesiyńć... dularōw?
Ta gryjfini snerwowanŏ do łostatka wrzeskła:
– Pōnie grofie! Tak niy lza! Za kogo wy mie mŏcie panoczku?
– Nō, to już my uzdali, to wiymy, terŏzki bydymy sie ino torżyć, targować sie!

środa, 27 kwietnia 2016

Hanyskowe turbacyje...

Hanysek na szulsztōndzie matymatyki je procnie zastarany.
–... Eeech, i co jŏ mōm terŏzki robić, Gryjtka ze 7b gŏdŏ, co zaciōnżōła, je ciynżobnŏ, Krista ze 8b tyż ta samŏ lajera. Blank niy mōm pijyndzy na jŏdło, co ło gorzŏłecce i cygaretach już niy spōmna. Łojce, moje stare, ustali już blank dŏwać mi jakisik geld, trza bydzie łodrzyknōńć sie abo gŏrzołki, abo chocia cygaretōw....
Ze tego zastŏraniŏ wyrwała go rechtōrka:
– Hanysku! A rzyknij ty mi wiela to uczyni piyrwiastek ze 9?
– Trzi! ... Cobych to jŏ miŏł ino take problyma.... take turbacyje...

wtorek, 26 kwietnia 2016

Niych chocia łokna łoszluchtŏ...

Kyrownik składu uczy modych przedowaczy jak przinŏleżi u nich obsugować klijyntōw.
– Zaziyrejcie i uczcie sie chopcy. – gŏdŏ kyrownik.
Wlazuje rajn do składu klijyntka
– A jŏ bych sie winszowała pulwer do prania gardinōw.
– Prosza piyknie, nale dorŏdzōm wōm paniczko lajstnōńć sie ku tymu płyn do mycia łokiyn... Kej pierecie gardiny, tōż tyż mogōm łōni umyć łokna.
– Dzisz Hanysku! – tak musi robić dobry przedowacz. Terŏzki twoja raja! – rzōńdzi kyrownik i widzi nastympnŏ klijyntka.
– A jŏ sie winszuja pitlapy (podpŏski) – gŏdŏ klijyntka.
– A prosza piyknie. Dorŏdzōm wōm paniczko tyż, cobyście sie sprawiyli płyn do mycia łokiyn.
– Co prosza? – pyto zadziwanŏ klijyntka.
– Ano, kej niy mogecie dŏwać dupy chopowi, to mogecie chocia łokna łoszpluchtać!

poniedziałek, 25 kwietnia 2016

Syjmuj...

Idzie Czerwiōny Kapturek bez las. Łorŏz zeza krzŏkōw wyskoknōł srogachny wolf i wrzescy jak nŏjynty:
– Syjmuj! Syjmuj, nale gibko!
– Wolfie ty mōj roztomiyły, przecamć jŏch blank maluśkōm dziołszkōm...
– Syjmuj!
– Nale, wilku, jŏch je dziepiyro jedynŏście lŏt starŏ...
– Gŏdōm ci syjmuj, i to wartko!
Czerwiōny Kapturek ze płaczkami we ślypiach zakŏsŏł swoja keculka i napocznōł syjmować batki...
– A cōżeś to ty? Bydziesz SRAĆ, abo co? Zygarek syjmuj! Zygarek!

piątek, 22 kwietnia 2016

Dziecka blank łocucisz....

Jedyn istny miŏł ci srogŏ utropa ze – jak to mōndroki gŏdajōm – potyncjōm, znacy sie, niy zawdy mu tyn ciulik stŏwŏł, kej bōło potrza. Brŏł roztomajte medikamynty, ale nic mu niy poradziōło hilfnōńć, nic mu niy spōmŏgało. Załōmany, zdeszperowany poszŏł do maściorza i poprosiōł ci go ło hilfa, ło jakiesik spōmożyni. Tyn maściorz, tyn kwakzalber przepisŏł mu takŏ tajymnŏ afrikanerskŏ szpecyjŏ.
– Trza łyknōńć jedna pila – tuplikowŏł – a kej przijńdzie już do dupczyniŏ, trza wrzesknōńć „hop” i bydzie ci chopie ciulik stŏł jak we śniku tak dugo, jak ino bydziesz kciŏł.
– Nō, a kej jŏ już byda kciŏł zrobić szlus ze dupczyniym? – pytŏ tyn istny.
– To je blank ajnfach. Styknie pedzieć „cicho” i wszyjsko sie wrōci do normy.
Uradowany, łocaubrowany chop lajstnōł sie trzi take pile, bo byli łōne festelnie geldowne i pogzuł wartko do chałpy. Już na hulicy uzdŏł, co wyprōbuje tyn nowy medikamynt. Łyknōł jedna pila i wrzesknōł „hop” a tyn jejigo maluśki ciulicek rozcharatŏł mu galoty i zrobiōł sie srogi jak palica. Chop muknōł „cicho”, zatym, za jakisik łoka mrzik łyknōł drugŏ pila, bo już bōł chnetki kole chałpy i pogzuł dalszij. Na łōnego niyszczyńści na bauplacu arbajtery ladowali cegły na lastauto i wrōłz pōmŏgali se krzikym: „hej hop!”.
Juzaś mu sie tyn ciulik sztreknōł i chop tyż zarŏzki musiŏł muknōńć „cicho”. Łostała mu ino jedna, jedzinŏ pila, tōż tyż już niy powożōł sie jij społyknōńć podwiyl niy znod sie we chałpie. Kej uwidziŏł swoja babeczka jak fyrtŏ, uwijŏ sie po kuchyni poczuł taki srogi gyfil, poczuł takŏ chańdź na dupczynie, iże łyknōł wartko ta łostatniŏ pila, zakrŏd sie ku babie łod zadku i wrzesknōł:
– Hop, hop!
A jego babeczka na to:
– CICHO, cicho bydź ty łoszkliwcu, bo mi dziecka pobudzisz!

czwartek, 21 kwietnia 2016

Knōt...

Lekcyjŏ poglōndowŏ we jednyj podstawowyj szkole. Paniczka wychōwawczyni pytŏ dziecka jake znajōm nōwości japtykŏrske ze łostatnich miesiyncy. Jak zawdy piyrszy łodzywŏ sie maluśki Hanysek:
– Jŏ, jŏ bych kciŏł cosik pedzieć!
– Nō, tōż rzyknij nōm Hanysku – gŏdŏ rechtōrka – jake to tyż ty znŏsz nowe medikamynty?
– Anō, pani rechtōrko, jŏ znōm VIAGRA...
Rechtōrka łosłupiŏła, a iże nie wiedziała, co na to pedzieć, spytała jesce rōłz Hanyska, eźli dobrze usłyszała. Hanysek potwiyrdziōł i rechtōrka pytŏ dalszij:
– A na co tyż to je tyn nowy medikamynt?
– Anō, pani rechtōrko, to je medikamynt na sraczka – łodrzykŏ Hanysek.
– Jakōż to Hanysku na sraczka. Jeżeś tego pewny? – pytŏ juzaś zdymbiŏłŏ rechtōrka.
– Ja, paniczko, ja! Jeżech isty, bo kŏżdy wieczōr moja mamulka gŏdŏ do tatulka:
– A społyknij ta Viagra, to możno ci te twōj maluśki knōcik... skōłczeje, styngnie...

środa, 20 kwietnia 2016

Lajstnij sie misia...

Mamulka dała maluśkimu Hanyskowi łostatnie 50 złociokōw na sprawōnki (do geltaku bōło jesce jakiesik dwa tydnie) i rzykła:
– Hanysku, mŏsz kupić chlyb, margarina i kōnsek kyjzy. Reszt mŏsz prziniyś we cŏłkości nazŏd.
Hanysek poszŏł do sklepu ale po drōdze spodobŏł mu sie pliszowy misiek za cŏłke 50 złociokōw. Sprawiōł sie tego miśka i gzuje ku chałpie. Kiej ci go ino mamulka ujzdrzała ze tym miśkym, kŏzała mu w te pyndy pōjńść kajsik i skalić tego łoszkliwego miśka.
Hanysek dugo niy medikowŏł, ino poszŏł do jejich sōmsiŏdki, coby skalić tego miśka. Wlazuje do jeji pomiyszkaniŏ a ta sōsiŏdka leży we prykolu ze jakimsik absztyfikantym. Łorŏz klupanie do dźwiyrzy, sōmsiŏdka wciskŏ tego frica do kupy ze Hanyskym do szranku. We tym szranku Hanysek spōmniŏł sie ło tym miśku, ftorego miŏł skalić, i gŏdŏ do tego istnego:
– Panoczku a lajstnijcie sie tego gryfnego miśka!
– Cicho być giździe!
– Bo byda wrzescŏł panoczku...
– Mŏsz 50 złociokōw i zawrzij pychol!
– Panoczku, a łoddejcie mi nazŏd tego miśka!
– Cicho bydziesz łochyntolu! Niy dōm ci go nazŏd i tela..
– Bo byda wrzeescŏł...
Nō, zituacyjŏ powtŏrzała sie tak kielanŏście razy. Hanysek zarobiōł kupa pijyndzy, wrŏcŏ nazŏd do dōm ze sprawōnkōma (kawior, krewetki, szinki roztpomajtych zortōw) i jesce mocka pijyndzy przismycōł ze sia i dŏł mamulce.
– Cōżeś ty giździe diosecki bank łobrabowŏł, abo co? Zarŏzki idź mi do kościoła i wyspowiadej sie u farorza!
– Hanysek poszŏł do tego kościoła, podlazuje ku suchatelnicy i gŏdŏ:
– Jŏ, jŏ... przewielybny... jŏch prziszŏł samtukej skuli tego... miśka...
A na to ze suchatelnicy głōs:
– Spierdalej synek... jŏ już blank niy mōm pijyndzy!

poniedziałek, 18 kwietnia 2016

Jak ta hadra trzimŏ gyry...

Łojce wykludziyli sie do przocieli na pŏra dnioszkōw. Synek miŏł łod siela chałpa fraj bez kŏżdŏ cŏłkŏ noc, tōż tyż chyntliwie ze tego korzystŏł i chnet przikludziōł sie do chałpy dziołcha, ze ftorōm niyskorzij festelnie we prykolu wyrŏbiali. Ale kejsik na łodwieczerz łojce wrōciyli niyspodziōnie, z nŏgła, i łapli modziokōw przi dupczyniu.
Tyn synek chycōny na gorkim uczynku pomyślŏł se:
– Ło sto pierōnōw, chnetki mōm matura, miŏłech erbnōńć łod łojcōw autok... mieli mie za porzōmnego, a sam terŏzki co?
Dziołcha juzaś pomyślała:
– Ło kule na mole! Miało być fajniście, miŏł ci łōn mie przedstawić swojim łojcōm, miało być miyło, wieczerzŏ... a sam mie łojce przichyciyli jak jakŏ lŏtawica...
Łojciec juzaś tak se pomedikowŏł:
– Nō, moja krew! Dobra synek, dobra, blank szykownistŏ śnij dupecka!
A na to wszyjsko mamulka mrōncy pod fusiskym:
– Jak tyż to ta lŏtawica trzimŏ giyry? Przeca tymu synkowi je blank niywygōdnie, doskwiyrnie...!

piątek, 15 kwietnia 2016

Eli to dzisiŏj niydziela?

Jedna baba, starô lampucera pierōnuje na swoja smsiŏdka, sklinŏ jak frmŏn i ciepie takimi słōweckōma, coby i jakisik łożyrok, chachor i lōmp niy pogańbiōł. Przelazowŏł mimo jedyn samtyjszy kapelōnek.
– Paniczko! – napoczynŏ opaternie tyn kapelōnek. – A kaj sie podziŏło te wasze krzyścijańske miłosiyrdzie i piastowani dziesiuńciōch przikŏzaniōw?
– A je ci to dzisiŏj niydziela???

czwartek, 14 kwietnia 2016

Baba mŏ kcica...

Bōł se rōłz chop i baba. Rōłzczasu babie zakciało sie zeksu, nō tōż tyż robi wszyjsko, coby tego swojigo chopa zakludzić do prykola. A tyn chop nic, blank go to niy rajcuje. Baba wziyna, i poszła do dochtora i pytŏ sie go:
– Panie dochtorze, jŏ kca tego zeksu, a mōj chop blank niy. Co jŏ mōm robić?
– Po leku, ze rułōm, jŏ mōm na to knif. Tak minutka skorzij, niźli wasz chop przijńdzie ze roboty, seblekōm łōni te swoji barchany, i stanōm sie zadkym ku dźwiyrzōm, duknōm sie tak deczko i wypnōm rzić, a zarŏzki we waszych chopecku łocuci sie dziki, zeksualni zwiyrzŏk. Inakszij być niy moge!
Baba zrobiōła jak jij to tyn dochtōr wyeklerowŏł. Wypniyntŏ do zadku czekŏ. Łorŏz chop przilazuje ze roboty, łotwiyrŏ dźwiyrze i... zapierdala w te pyndy do nŏjbliśzyjszygo szynku. Wkarowŏł rajn, zicnōł sie przi szynkwasie, sztaluje setka, drugŏ, trzeciŏ... Wysłepŏł chnetki dwie flaszki, a łōn dalszij sztaluje. Na to gospodzki zastarany pytŏ:
– Panoczku, a po jakiymu wy tak słepiecie? To już trzeciŏ flaszka. Rzyknijcie mi czamu to?
– Panie ōłber! Wrŏcōm usiotany, zmŏchany po cŏłkim dniu we robocie do dōm, wlazuja na mōj sztok, łotwiyrōm dźwiyrze a sam trōłl, skrzŏt, meter na pōłtora, szrama na pōł pychola, broda siōngŏ mu do klina, do kolanōw, a ze mordy mu ku tymu ślina ciece....

środa, 13 kwietnia 2016

Na co kōmu cudze lynzyki?

Jedyn lajter we Byskidzie Ślōnskim wiōd kejsik hormijŏ turystōw i łorŏz ci usłyszŏł kajsik ze dołu ściany chopa,kery sie drził choby stare galoty. Potyrŏł we tym richtōngu, wyjzdrzŏł zeza tyj tify i uwidziŏł pŏra myjtrōw niżyj jednygo hangniyntygo na gracach blank przelynkniōnego turysty. Grajfnōł do rukzaka, wyjmnōł tamstela rubŏ sznōra, kerŏ skuli takich cufali zawdy smyczōł. Jedyn kraniec tyj sznōry zametlŏł we szlinga, drugim krajickym przikrymplowŏł sie we pasie, sznōra przeciepnōł bez skalny blok, a tyn koniec ze szlingōm ciepnōł tymu istnymu, co tam niżyj wisiŏł.
– Dziyrżij ta sznōra chopie! – wrzescy po swojimu tyn lajter.
Krōm bobkōwe w ślypiach przelynkniyntygo turysty szło ino ujzdrzić, iże blank ci łōn niy miarkuje, co tyż to łod niygo kcōm.
– Musi, jakisik cudzy chop to je, znaczy sie, auslynder! – medikuje sie tyn gorol.
– Szprechen zi dojcz ?
– ?????
– Gawarisz pa ruski ?
– ?????
– Parlo italijano ?
– ?????
– Parle wu franse ?
– ?????
– Du ju spik ynglisz ?
– Oł, yessss !!!
– Nō, yntlich! Patrz tam jako i dziyrżij ta sznōra!

wtorek, 12 kwietnia 2016

Bajzel, znaczy burdel...

Idzie chop bez Czynstochowa a sam ci na jednyj chałupie srogi i farbisty szild na ftorym stoji: „Burdel u Urszulanek”
Kuko, zaziyrŏ wyproszczōny... medikuje, medikuje... nŏ, dobra... wlejza!
Jak pomyślōł, tak zrobiōł...
Wlŏz rajn. Niysroge pomieszczyni, na prōmp dźwiyrzy. Kole dźwiyrzy urna, szklanny kastlik ze napisym: „Kcesz zeksu – wciep 50 złotkōw.” Wciep te 50 złociokōw i idzie dalszij. Nastympnŏ izba, direkt juzaś fajnistŏ kastla ze napisym: „Kcesz zuper zeksu – wciep rajn 100 złotkōw.” Pomedikowŏł deczko ale wciep i wlŏz rajn. A sam kolyjnŏ izba i juzas prōmp dźwiyrzy kista i napis: „Kcesz na isto totalnygo zeksu i stopierōńskij ekstazy – wciep 200 złociokōw.”
Łodezwali sie w niym łonake wōnty i szkruple, juzaś ździebko poślynczŏł ale wciep dwiesta złotkōw i wlŏz... tela, co terŏzki sie znŏd blank sōm na drōdze. A dźwiyrze sie za niym wartko zatrzaśli. Łobejzdrzŏł sie do zadku... a tam na ścianie jesce fajniyjszy szild:
„Razinku łostołeś WYDUPCZŌNY bez nasze szwestery Urszulanki!!!”

poniedziałek, 11 kwietnia 2016

Rodne cwilingry i kot...

Jedyn istny wykludziōł sie kajsik na Mazury na wywczasy. A, iże miŏł richtich szykownego kota, łostawiōł go pod łopiykōm swojigo bracika-cwilingra. Po możno jakimsik tydniu, glingŏ tyn istny ze Mazurōw i pytŏ sie bracika-cwilingra jak tam tyż mŏ sie tyn jejigo kot.
– Wiysz stary... nō ja, je mi festelnie mersko, ale tyn twōj kot padnōł, znaczy zdech.
– Ehhhh, musiŏłeś mi to tak prasknōńć blank prōmp? Przeca jŏ terŏzki byda miŏł rest urlopu blank popsowany, przesmolōny. Mōgeś mi przeca pedzieć, iże tyn mōj kot zicnōł sie kajsik na kalynicy i niy kce za pierōna kandego ślyjźć. Niyskorzij, za jakiesik dwa dni zaglingŏłbych do Cia i ty byś mi pedziŏł, co łōn śleciŏł ze dachu i leży połōmany u weteryniorza, a kejbych juzaś za dwa dni zaglingŏł do cia, rzyknōł byś mi, iże chocia tyn weteryniorz stŏł ło to, moja koczka padła...
– Nō ale, co sie przitrefiyło, to sie przitrefiyło, rzyknij mi lepszij co tam u naszyj mamulki?
– A dyć tōż, dzisz!... Mamulka zicła sie na dachu i niy kce śniego ślyjź!!!

piątek, 8 kwietnia 2016

Stopierōński cufal...

Trefiōłech kejsik we szynku kamrata. Zawdy, jesce za dziecka, ale i niyskorzij, już za majoryntnego, bōł zawalaty i miŏł mocka utropy ze dziołchami (babami). Nō, i piyrsze jakechmy sie spichli, toch sie spytŏł jak tyż to mu terŏzki te zachy babsko-chopske wylazujōm.
– A wiysz Ojgyn! Niy nŏjgorzij! Chocia...
– Nō, niy musisz sie Jorguś gańbić, mie mogesz wszyjsko łopedzieć, chopie.
– Wiysz Ojgyn. Łostatnio przigŏdŏłech se fajnisto dziołcha...
– Niy gŏdej Jorguś. Tyś se przigruchŏł dziołcha? Pewnikiym jakŏ strziga?
– Niy, Ojgyn, dej pozōr, co ci rzykna.
– Dobra, suchōm!
– Nō wiysz, ta frela bōła ci takŏ festelnie napolōnŏ, łozgzukan jak koczka we marcu. Wziōnech ci jōm do sia do dōm, mocka my wysłepali...
– Jezderkusie! Niy poradzisz to gibcij łopedzieć? Przeca niy nastyknie jednego piwa, cobyś to wszyjsko wyeklerowŏł...
– Nō, gŏdōm ci... mocka wysłepalichmy i biera sie do tyj roboty... ale we cŏłkij chałpie niy poradziōłech znoŏść ani jednygo kōndōna ...
– Nō, ja... cŏłki ty...
– Dobra, dobra... fuknōłech wartko na tanksztela i lajstnōłech sie zarŏzki trzi paksliki durexōw... znacy sie trzi paksliki gōmkōw...
– Nō, i...
– Wkarowŏłech do dōm... łōna sie kōmpie... nō, tōż jŏ czekōm. Śleciało cosik kole dwadzieścia minutek, łōna wylazuje ze badywanny takŏ ci wōniōncŏ... sagusiyńkŏ...
– Nō, dobra... i co dalszij chopie, bo mie już mory bierōm ze tyj twojij łozprŏwki...
– Nō, tōż Ojgyn napoczynōmy ta cŏłko „gra wstympnŏ” bez jakeś możno juzaś dwadzieścia minutek. Nō, i dokulwitołech sie do... finŏłu... Łozglōndōm sie tak, kukōm bele kaj za tymi kōndōnami. Kurde! Kajech je pokłŏd... sznupia i nic... niy ma! Wartko do antryja, sznupia po szaketowych kabzach... niy ma, i tela! By to pierōn szczelōł! Dziołcha letko sie już niyciyrpliwi, przebiyrŏ ci już szłapam; jŏ druk 180 na 120... NIY MA do sto pierōnōw! Musiŏłech ci pewnikiym stracić tyn pakslik jakech sie wrŏcŏł do dōm... z kabzy mi wylecieli abo co? Nic, ino wartko sie łoblykōm i juzaś gzuja na ta tanksztela. Mōm poblisku... ło szrit. Biera ze fachu juzaś pakslik durexōw. Razinku na tyj tankszteli dwie gryfne dziołszki byli te same, co trzi śćwierci godziny tymu nazŏd. Dziyrża fest tyn pakslik w gracy, coby go juzaś niy stracić, kajsik niy zapodziŏć. Wypolōłech ze tyj tankszteli, pruja do dōm choby gupi... we siyni potknōłech sie ło paket, ftory żech sie kupiōł skorzij... Nō, richtik wylecieli mi te kōndōny ze tych cŏłkich nerwōw ze kabzy. Już do imyntu napolōny śmigōm do dōm!
– Nō, i... – pytōm kej Jorg szluknōł se piwa...
– Wiysz Ojgyn! A we uszach mi zwōni jak dziołcha na tyj tankszteli gŏdŏ do tyj drugij (myśleli, co niy słysza):
– Niyzły hyńszt (jebaka) musi śniego być!
– Chopie... gŏdej, co dalszij bōło a nie, co jakeś dziołchy rzōńdziyli...
– Nō, tōż Ojgyn... wkarowŏłech do mojij chałpy a ta gizdula... gryfnie nynŏ. I telach se po...brechowŏł, pogziōł!

czwartek, 7 kwietnia 2016

Na co łōn nōm...

– Prŏwda to mamulko, iże jŏdło je łod Pōnbōczka? – pytŏ synek.
– Prŏwda, na isto prŏwda synecku.
– A prŏwda to je, iże gyszynki wrażuje pod chojna Dzieciōntko?
– A dyć tyż prŏwda hopek.
– A pedzōm mi jesce eźli to je prŏwda, iże dziecka przipyrcy do dŏm boczōń?
– Ja, to tyż ci je prŏwda.
– Nō, to pedzōm mi mamulko ino, po jakiego dioska trzimōmy we chałpie naszygo tatulka?

środa, 6 kwietnia 2016

Feldfyjbel....

Jedyn feldfyjbel gŏdŏ do napranego jak sztōmel wojŏka:
– Widza, i miarkuja coście sōm juzaś naprany choby belōwa. Niy poradzicie ani sztram na waszych klepytach stŏć !
– Eee, tam panie feldfyjbel – rzōdzi tyn wojŏk. – Przeca lepszij być naprany niźli mieć fimla, ipi mieć, prŏwda?
– Nō, nie za tela to terŏzki poradza spokopić – pado na to tyn unteroficyjer.
– Anō, to je tak: naprany to jŏ byda ino bez pŏra godzin, a gupim to idzie być bez cŏłke żywobycie, ,iarkujecie pónie feldfyjnel?

wtorek, 5 kwietnia 2016

Berkmōn na wsi...

Jednymu berkmōnowi zmierzła sie robota na dole, na grubie. Pociep ta gruba i wykludziōł sie na wiyś. No i tam potrza ci bōło we polu robić, nō tōż łōn sie kejsik wybiyrŏ na pole. I jak zawdy pytŏ sie swojij babeczki:
– Cygarety mōm?
– Mŏsz!
– Sztrachecle mōm?
– Mŏsz!
– Bicysko mōm?
– Mŏsz!
– Kwarytka mōm narychtowanŏ?
– Je! Mŏsz narychtowanŏ!!
– Nō tōż... wiooo!
Ale kej już sie dokulwitŏł na te pole spomiarkowŏł, iże ci blank... haka, płōga zapōmniŏł...

poniedziałek, 4 kwietnia 2016

Motorcykel....

Pŏra tydni tymu nazŏd przikludziyli sie do Piekor dwa chorzowskie elwry: Achim Bregula i Bercik łod Majzlinyj na pōńć. Łamżōm tak po tych Piekarach, deptajōm i łoroz ci uwidzieli kole „Domu Kultury” motorcykel ze przikuplowanōm prziczepōm, takim motorcyklowym anhyngerym. Achim ze Bercikiym tak ci gawcōm sie na tyn motorcykel, kukajōm ze kŏżdyj zajty, i kej już spokopiyli, co chop łod tego motoradu słepie kajsik we szynku i za gibko niy wylejzie, Achim gŏdŏ do Bercika:
– Te, Bercik wiysz ty co? Pōdź, sjadymy sie na tym pierōństwie.
– Cōżeś ty blank łogup? Jak to sie sjadymy, kej my blank i do łostatka niy wiymy jak tyn dinks fōnguje?
– Dej pokōj Bercik, jŏ tam zawdy sie dōm w dupie rady, przecach je ślōsŏrz i niy take fizymatynta żech bajstlowŏł!
Nō, tōż jak pedzieli tak zrobiyli. Achim siednōł na zic tego motorcykla a Bercik fuknōł do prziczepy. Achim pomachlowŏł, połōnacōł tymi kneflōma, wajchami, maszina zawyrcała, drzistła smyndym i poszli... Przekulali tak dobre pŏranŏście kilomyjtrōw, aże sam do nŏs na Pnioki i łoroz motor zdech, maszina blank sztopła, zabrymzowała. Bercik zafucany, usiotany, zgrzōny jak sto dioskōw, blank ci dychu niy poradziōł łapnōńć.
– Bercik, co to? Zmochanyś jak sto pierōnōw, jeżeś blank ab, chobyś siedym tōn wōnglŏ ściep do pywnice?
– Ło ty giździe, ło ty pierōński łoszkliwcu, łochyntolu, a coby cie sam zarŏzki pierōn ze światłygo niyba szczelōł! Taki ze cia kamrat. I jesce sie choby ipta pytŏsz co mi sie stało? Przeca we tyj dioseckij prziczepie niy bōło spodka, niy bōło zoli i... beztōż bez cŏłkŏ drōga ze Piekor aże sam na Pnioki musiŏłech piechty pyndalować. A ty lōmpie, strupie diosecki chobyś blank łoguch bez ta drōga!

piątek, 1 kwietnia 2016

Prima Aprilis...

Stary Achim Bregula nynǒł se kejsik ze swojōm starōm na prykolu. Narǒzki szteruje jōm we nocy, tyrpie, tyrpie i tak rzōńdzi:
– Hyjdla, a zwyrtnij sie kuciapkōm ździebko ku mie (wiycie ło czym jǒ gǒdōm)!
– Achimku, mōj ty roztomiyły, byś ty kciǒł mi dzisiǒj przoć? Bōłbyś taki chocia rōłz do roka dobry dlō mie i mie przedupczōł?
– Niyyyy.... – łodrzykǒ Achim – dzisiǒj je przeca prima aprilis... a jǒ ino kca, cobyś drzistała na ściana a niy na mie !