Stare lōnty...

Łozprawiajōm dwie kamratki przed kościołym:
– Wiysz Erna, musza sprawić mojimu starymu nowy ancug. Bo mi tak jakoś gańba przed sōmsiŏdami.
– A po jakymu Ryjna?
– Nō jakōż to... sōmsiŏ siedzi skukany we szranku a naobkoło stare wychechłane lōnty!