Szulsztōnda (lekcyjŏ) we szkole muzycznyj. Rechtōrka napoczynŏ:
– Dzisiŏj bydymy łomōwiać dziyła Beethowena. Nale, coby bōło szpasownij, to jedne swŏs naszkryflŏ na tabuli łobrŏzek a reszt bydzie zgadŏwać jaki to bydzie sztik Beethowena.
Ku tabuli podlazuje Marijka i naszkryflała srogachny miesiōnczek. Dziecka wrzeszczōm wrōłz:
– Sonata księżycowa!
– Brawo – gŏdŏ rechtōrka.
Zatym podlazuje ku tabuli Gryjtka i naszkryflała srogachny „pastorał”. Dzieci zawrzeskli:
– Symfonia pastoralna!
Na łostatku podlazuje ku tabuli Hanysek i naszkryflŏł srogachny, choby kōński, ciulik. W klasie cichuśko a ino rechtōrka po kwilce pytŏ Hanyska:
– Co to mŏ być? Przeca to niy mŏ nic spōlnygo ze kōnskami Beethowena.
Na to Hanysek ze powŏgōm:
– Dlŏ ELIZY!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl