Rōłzczasu jechali autobusym warijŏty i tyn ci razinku autobus sie popsowŏł. Wszyjske warijŏty śmiytli a ino szoferok tego autobusa, ftory bōł mōnter, normalny poszoł łobejzdrzić co tyż to sie popsowało. Wele niygo sztopnōł jedyn ze tych warijŏtōw i gŏdŏ:
– A jŏ wiym co sie popśniōło, co sie popsowało.
– A ciōng mi samstōnd warijŏcie! – łodrzyknōł szoferok.
Tyn sōm warijŏt przilazuje ku szoferokowi drugi rōłż i juzaś gŏdŏ:
– A jŏ wiym co sie popśniōło, co sie popsowało.
– Ciōng gupolu, i to wartko1 – łozeźlōł sie szoferok.
I juzaś ta samo lajera i tyn warijŏt gŏdŏ trzeci rōłz po cichuśku:
– A jŏ wiym co sie popśniōło, co sie popsowało.
Pierōnym snerowany szoferok pytŏ sie:
– Nō, i co sie popsowało gupolu?
– AUTOBUS!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl