Byk...

Zawiydziōnŏ, łoszydzōnŏ swojim życiym zeksualnym baba zwrŏcŏ sie ku swojimu chopowi:
– To bōł cheba ino dziesiōnty rōłz we tym miesiōncu jakeś mie przedupczōł, a jŏch słyszała ło byku, kery poradzi dupczyć 365 razy do roka. Rōłz na dziyń. Nō, i co ty na to rzykniesz?
Chop zaufryjgowany tym porōwnaniym łodpedziŏł ze rułōm:
– Ja, możno i kŏżdydziyń dupczy nale nojprzodzij trza dopedzieć eźli to bōło zawdy ze tōm samōm krōłwōm.

Niy mōm dularōw...

Rōłzczasu jedyn istny, mianowŏł sie Georg, spomiarkowŏł, co do sōmsiydztwa wkludziyła sie nowŏ pŏra. Wartko tyż merknōł, iże baba mŏ rada sie łopŏlać, łobleczōnŏ ino we skōmpe bikini, kere ukazowajōm łōnyj szykowniste i moc srogachne cycki. Starŏł sie tōż tyż przelazować po blisku jak nŏjczyńści, coby mōc se pokukać na nie. Na łostatku niy zdziyrżōł i zaklupŏł do dźwiyrzy sōmsiŏda. Łozewrził mu dźwiyrze srogachny paker.
– Wybŏczōm mi łōni, iże szteruja – gŏdŏ tyn istny – nale niy poradza sie łoprzić, coby niy pedzieć, iże majōm łōni panoczku szykownistŏ babeczka.
– Ja? Nō i co z tego? – łodmrōnknōł sōmsiŏd.
– K’rzeczy łosobliwe wrażyni na mie robiōm szykowniste cycki waszyj panoczku babeczki. Dōm wōm dziesiyńć tysiyncy dularōw, eźli byda mōm te cycki pokusikować, pocałować.
Gospodŏrz już miŏl spierōnić tego istnego, możno i zatuc gizda, kej wrajziōła sie do gŏdki ta baba. Łodciōgła na bok swojigo chopa, napoczli dyszkutjyrować kwilka i na łostatku wrōciyli sie i zaprosiyli tego istnego rajn do pomiyszkaniŏ.
– Dobra – rzōńdzi wkurwiōny chop – za dziesiyńć tysiyncy dularōw mogesz pōn pokusikować, pocałować cycki mojij baby.
Baba ściepla jakelka i cycynhalter. Georg wziōn we gorzci te cycki, napocznōł sie tulić dō nich, głŏskać, łobmacować. Zetwało to pŏra minutkōw aże na łostatku richtik już ściykły chop wrzesknōł:
– Nō dŏwej gibcij, całuj je!
– Niy moga! – łodrzykŏ Georg i sztyjc tuli sie do tych cyckōw.
– A po jakymu niy mogesz pōn? – wrzescy dalszij tyn chop.
– Nō, bo... niy mōm dziesiyńciuch tysiyncy dularōw.