środa, 24 kwietnia 2019

Babske hormōny...

Siedziŏłech rōłzczasu ze kamratami we szynku i ftosik wypolōł ze tymatym, iże piwo mŏ we sia babske hormōny. Nō, i napoczło sie. Niy poradziylichmy przijńść ku sztamie tōż tyż uzdalichmy, co zrobiymy naukowy ekszperimynt. Kŏżdy snŏs wysłepŏł (ino skuli nauki) po dziesiyńć biyrōw. I wtynczŏs wykŏzała sie łoszkliwŏ prŏwda.
– Przibralichmy na wŏdze;
– Pierōnym mocka gŏdalichmy nale ło niczym kōnkrytnym;
– Mielichmy prōblymy ze jazdōm autokym;
– Niy poradziylichmy ze cwekym, lōgicznie myśleć;
– Niy poradziylichmy prziznać sie do fyjleru, mimo co bōło klar, że tyn fyjler zrobiylichmy;
– Kŏżdy snŏs wierzōł, iże je pympkym świata;
– Pierōnym bolała nŏs gowa i niy mielichmy żōdnyj chańdzi na zeks;
– Niy poradziylichmy łobstŏć ze zimnōm kwiōm;
– Dziyrżylichmy sie wzajym za grace;
– Po kŏżdych dziesiyńciuch minutkach musielichmy deptac do haźlika i... to zawdy wrōłz!

sobota, 6 kwietnia 2019

Bydź łostudny – miyj uciycha...

My Polŏki, a łosobliwie Ślōnzŏki mōmy pierōnym rade być... łoszkliwcōma. Mōmy stopierōńsko rade zagiździć życie przocielōm, znŏjōmym i... blank ci niyznŏjōmym, do łostatka cudzym. Nō, tōż jŏ mōm sam na pozoryńdziu pŏra knifōw, dziynka ftorym przociele i znŏjōme ustanōm ci chopie gŏdać: pyrsk!
Nasztaluj farby we twojim telewizorze, we twojim fernzyjerze tak, coby wszyjske ludzie u cia we gōścinie mieli zielōniate fresy, i zatym wytuplikuj dōmownikōm, iże na tyn szimel lepszij widzisz.
Kej ci przijńdzie skuplować dokumynta takim wichajstrym do zepniyńciŏ papiōrōw, druknij zawdy w pojstrzodku szkartki.
Przed łoddaniym ksiōnżki we biblijotyce, naszkryflej na łokłŏdce, jaki ta ksiōnżka mŏ fajrant, jaki je jeji szlus.
Eźli mŏsz jakigo psiŏka dōma, dej mu na miano: PIES.
Kej nałōnczŏs łozprawianiŏ wica przepōmnisz rikszlus (puenta), brandzluj, certol sie jak nŏjdugszij, ale dŏwej cŏłki czŏs do wymiarkowaniŏ, iże łostatek wica je pierōnym świński.
Na parada, naskwol kroczej szłapa w szłapa za łobranym piechciŏrzym to tyż naskwol dezinkifiyruj wszyjsko, co tyn istny tyknie.
Titej gymbōm „bip, bip, bip” na cŏłki karpyntel kej jakosik spaśno, fetownŏ baba idzie do zadku.
Zawdy nadgryzej kuglszrajbry, kere ci ftosik uprzyjmnie borgnōł.
We szynku abo we kafyju nastŏwej, coby ci dali ibrichny zesel dlŏ „kamrata, ftory zarŏzki sie przikulwitŏ”.
Kej zmierznie ci już sie do imyntu łozprŏwka ze cudzym chopym, kej go już mŏsz pŏłnŏ rzić, psztryknij palcyskōma w dakle. Na napoczniyńcie – we swoji.
Kej ftosik rachuje we pamiyńci, wywrzeskuj cufalowe ciferki.
Kej juzaś jedziesz perzōłnynaufcugym, windōm we srogszyj asiście, prziciskej wszyjske knefle a ku tymu tańcuj we rytmus muzyki ze lauszprechera. I pamiyntej, coby druknōńć knefel „stop” miyndzy sztokami.

czwartek, 4 kwietnia 2019

Gwŏłt...


Wiycie, trefiōłech niydŏwno jedna moja, jesce modŏ sōmsiŏdka, kierŏ rōncz przikludziyła sie nazŏd ze wywczasōw. Łopŏlōnŏ, wysztafirowanŏ choby ficywyrt we Boże Ciało, a rada, choby ji fto nowy lipynsztft fōndnōł.
– Nō, i jak tam na wywczasach sōmsiŏdko – pytōm sie jōm opaternie, bo wiym, iże zōłwizōł, chobych i niy suchŏł napocznie łozprawiać, i sie ku tymu asić.
– Panie Ojgyn! Fajniście, fajniście ci nōm bōło na wywczasach.
– Ja, kŏżdy tak gŏdo – padōm ji na to cichuśku.
– Panie Ojgyn! Nŏjprzodzij we Turcyji Ana, Elza i mie... zgwŏciyli!
– Nō, i?.....
– Zatym zakludziyli my sie do Grecyji i tam tyż Ana, Elza i mie zgwŏłciyli...
– Jezderkusie! Niy gŏdejcie sōmsiŏdko, tam tyż?
– Ze Grecyji wykludziyli my sie do Szwecji...
– Nō, i co?
– Nō, i tam, panie Ojgyn, zgwŏłciyli Ana i mie...
– Niymożebne! A Elza?
– A Elza... niy kciała!

poniedziałek, 1 kwietnia 2019

Mysz...

Snerwowanŏ farnŏ gospodyni wkarowała do kancylaryji farorza i wrzescy:
– Prosza ksyndza, prosza ksiyndza... bo sie wōm farorzu kilszrank popsowŏł!
– Marijko, to niy mōj kilszrank ino nasz... farski.
Za jakisik czŏs juzaś ta farnŏ gospodyni wparzōła do kancylaryji i wrzescy:
– Prosza ksiyndza, prosza ksiyndza... waszmaszina wŏm sie popsowała.
– Marijko, to niy moja waszmaszina ino naszŏ, farszko.
Po poruch godzinach, tak na łodwieczerz juzaś ta farnŏ gospodyni wkarowała do farorza i rycy:
– Farorzycku, farorzycku... bo pod naszym prykolym leży zdechniyntŏ mysza!