Pôłnia tego naszygo miesiónczka. Nadrzistany karlus przisnół sie na smyntôrzu. Deczko sie niyskorzi łocuciół, kukô, noc, miesiónczek blynduje po ślypiach, biere sie coby pójńść ze tego kiyrhofa raus a tu gawcy: kopidoł kopie grób.
– He, he – pomedikowoł tyn karlus – trza bydzie tego kopidoła ździebko przelynknóńć...
Prziszôł tak ku niymu opatrenie, po cichuśku i kiej już bół blank kole niygo, wrzysknół:
– HUHUHU!!!
A tyn kopidoł nic, choby go niy słyszôł, choby sie nic niy przidarziło; dalszij bajstluje tyn nowy grób. Nó, tóż tyn karlus juzaś:
– HUHUHU!!!
I juzaś nic, kopidoł kopie dalszij i ani sie niy łobejzdrzôł fto tam tak rycy. Nó, to tyn łożyrok jesce roz te jejigo:
– HUHUHU!!!
I juzaś blank sie tyn kopidoł niy przelynknół ino kopie dalszij. Łobyrtnół sie tyn łochlapus na krómfleku i poszôł do bramy smyntôrza. Już, już miôł łozewrzić wróta tego smyntôrza a sam nôgle ze zadku ftosik prask ci go bez łeb szaflóm!
– Niy, niy! Kciołeś sie ty giździe poszpacyrować, to szpacyruj, ale sam za tyn smyntôrz wylazować to ty na isto niy bydziesz!!!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl