Szprechcimer we knapszafcie ryjónowym kajsik we Polsce. Razinku jes szczwôrtek i przijimô dochtór psychijatiker. Wlazuje jedyn istny – tak wele 50 lôt stary, rubawy, ze glacóm na deklu gowy, we brylach, ździebko świdrzi i tak jakosik przeginô gowa na lewo.
– Nó, i na co sie panoczku uskargujecie? – pytô tyn dochtór.
– Aaa.. nó, anóóó... baba mi sie pu-pu-szczô!
– Nó, a kaj sam panoczku terôzki wiyrnyj baby szukać? – gôdô dochtór.
– Sy-sy-nek sie kaj-kaj-sik smy-smy-ko i pie-pieróń-pieróńsko cha-cha-rzi.
– Nó, ale przecamć jesce żôdnego niy zatrzas, prôwda? – dalszij sie pytô dochtór.
– Nó-nó-nó iii... js-js-jscóm we pojstrzodku nocy do prykola...
– Nó, tóż spróbujymy cosik szafnóńć tymu. Muszóm łóni panoczku społykać dwa razy na dziyń nervosol i przijńdziecie ku mie za dwa tydnie!
Po dwóch tydniach przilazuje tyn istny. Łozchichrany, we czerwiónych galotach, we krasiatym switrze...
– Nó, i co tam u wôs słychać? – pytô sie dochtór.
– Anó, zdô mi sie, co wszyjsko jes do porzóndku..
– A jak tam waszô panoczku babeczka?
– Anó, puszczô sie jak sie puszczała... ale kaj terôzki szukać wiyrnyj baby?
– A synek?
– Wyrôbiô i hóncwoci... ale żôdnego jesce niy zatrzas.
– A jak tam u wôs panoczku w nocy?
– Jscóm... ale do rana zawdy to zdónży wyschnóńć!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl