– Ecik, a ty ciyngiym przajesz swojij babeczce? – pytô sie kamrat kamrata.
– Kómu? swojij babie miôłbych przôć? – zadziwowôł sie Ecik. – Wiysz, łożyniółech sie jakiesik dziesiyńć lôt tymu nazôd, to sóm miarkujesz, stary jak to jes... pra?
– Nale, jeżeś ciyngiym zôwistny łó nia, niy prôwda?
– A dyć, a przeca, ciyngiym jeżech zôwistny... Jô na isto zôwiszcza wszyjskim samotnym karlusóm!!!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl