Łozprawiŏ dwōch kamratōw:
– Wiysz! Życie jes na isto procne. Miŏłech chopie wszyjsko ło czym czowiek ino moge blyndzić: cichy dōm, gryfny autok, pijōndze, gryfnŏ dziołcha...
– Nō i co sie stanōło?
– Nic, ino moja starŏ wróciół dwa dni skorzij ze zanatoryjōm!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl