Zemrziło sie modyj babie i poszła jeji duszycka do niyba. Kej przijimŏł jōm świynty Pyjter usłyszła łokropiczny wrzesk inkszyj baby. Zaziyrŏ, a sam janiōły borujōm łōnyj dziura we plycach, coby przikuplować łōnyj krzidła. Zatym ta duszycka słyszy wrzesk chopa i widzi, iże mu janiōły borujōm dziury we gowie, coby mu dō nij prziłōnaczyć auryōla.
Baba sie wystrachała jak sto dioskōw i gŏdŏ:
– Jŏ niy kca pōjńść do niyba! Niy kca! – wrzescy ku św. Pyjtrowi. – To jŏ mōm barzij rada pōjńść do piykła.
– Kcesz pōjńść do piykła? – pytŏ świynty Pyjter. – Suchej dziołcha. Tam gwŏłcōm i uprawiajōm „sodōmiŏ” miarkujesz?
– Eee tam, to niy ma take ważne! – łodrzykŏ ta frela. – Przinŏjmnij mōm już dziury kaj potrza!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl