Jedyn bajtel napocznł sklinać jak sto dioskōw. Wlazuje do izby mamulka i sie go pytŏ:
– A fto tyż cie, synecku, tak łoszkliwie naumiŏł sklinać, mogesz mi pedzieć?
– A ja, moga. To bōł świynty Mikołŏj.
– Świynty Mikołŏj?
– Ja, świynty Mikołŏj. Kej mi wrażowŏł we nocy gyszynki do fuzeklōw i prasknōł sie giyrōm ło szrank!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl