Wczas ło szaroku, po takij srogachnyj balandze, Jaśnie pōn grof wrzescy:
– Hanysku, a rzyknij tym mi jak łotwiyrajōm sie dźwiyrze we mojim autoku? Łotwiyrajóm sie do wiyrchu, ja?
– Niy, niy... jak wszyjske inksze autokowe dźiyrze...
– Ło sto pierōnōw... pewnikym mie juzaś przikludziyli do dōm we koferraumie, we bagażniku!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl