Stary Morcinek zwiyrzô sie sómsiôdowi:
– Wiedzóm łóni! Ludzie sóm stopieróńsko niywdziynczne! Widzisz pón tego maluśkigo frica, kiery nôs terôzki łóminół? Markiyruje, iże mie niy znô, bali i sie symnóm niy prziwitôł, a przecamć jô mu łóńskigo roka uratowôł życie.
– Ja? Na isto? A jak to bóło?
– Anó, na takim srogim gónie szjasnółech sie, wziónech go za dzikô świnia i prasknółech w niygo ze mojij gywery, ze mojij tuplówki. Trefiółech ci go we mycka. Kiejbych trefiół pôra cyntimyjtrów niżyj, bółoby przecamć już pó niym, prôwda?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl