Makōwki...

Kajsik na diskotyce mody karlus przigŏdŏł sie modŏ dupa i kajsik we winklu kusikuje ci jōm, całuje sie śniōm choby nŏjynty, nale łōna co jakisik czŏs strzikŏ, chŏrkŏ choby sie piŏsku nażarła abo kurzōła szportki bez filtra. Tyn karlus na łostatku niy szczimŏł i pytŏ łoszydliwie:
– Te, dziołcha! A cōż ty to tyż tak chŏrkŏsz co kwilka?
Dziołszka, letko zgańbiōnŏ, łodrzykŏ:
– Aaa... nō wiysz... jŏch pŏra minutek tymu nazŏd robiōłach loda tymu, wiysz, Hanysowi...
– Nō i...
– ... a łōn skorzij dupczōł w dupa ta Rółza łod Majzlinyj....
– Nō i...
– Anō, ta Rōłza jadła na swaczyna... makōwki!