Rōłzczasu jedyn istny wrōciōł bōł ze nocnyj knajpy ze striptizym tak napolōny, łozhajcowany, iże już we antryju wartko wyskoknōł ze prziłobleczyniŏ, wkarowŏł do szlafcimra i takōm szczukōm (szczupakiem) fuknōł do prykola...
Kej skōńczōł, zakciało mu sie stopierōńsko słepać ze usiotaniŏ, pokwanckŏł sie do kuchyni, a tam... jejigo babeczka ze rułōm czytŏ cajtōng.
Tyn istny ze łobłyndym, łopańtaniym we ślypiach wartko łobyrtŏł sie, wkarowŏł nazŏd do szlafcimra, zaszaltrowŏł nachtlampa, takŏ mało fōncla, a tam na prykolu sztrekuje sie jejigo świekra...
– To... jŏ... przed łoka mrzikym swami mamulko? – jynkŏ sie tyn fric.
– Anō ja... dyciś symnōm! – łodrzykŏ mamulka ze zadowolniōnōm fresōm i poprawiŏ frizura.
– To po jakymuście mamulko nic niy gŏdali?
– Anō, przecamć my ze sia już łod roka ze sia niy godōmy, prŏwda?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl