Za kim sznupiōm...

– Jes łojciec dōma?
– A jes! – łodrzykŏ po cichusku maluśki synecek.
– To zawołej go sam.
– Niy moga. – szeptłŏ synecek.
– A to po jakymu?
– Bo jes festelnie zajimany. – szptłŏ synecek.
– A mamulka jes?
– Jes.
– Nō, tōż zawołej mamulka.
– Niy moga! Tyż jes fest zajimanŏ.
– A krōm mamulki i tatulka jes jesce ftosik we chałpie?
– Ja, sōm policajty. – potwiyrdzŏ po cichuśku synecek.
– Nō, to zawołej sam jakigo policajta.
– Niy moga, bo policajty tyż sōm festelnie zajimane.
–Nō, to jes jesce ftosik inkszy we chałpie?
– Ja, przijechała fojerwera, ale fojermany tyż sōm mocka zajimane.
– Nō, tŏż rzyknij mi synecku, co łōne wszyjske robiōm u wŏs?
– Ano sznupiōm, zuchtajōm...
– Kogo?
– Anō, za mnōm sznupiōm, mie szukajōm...