Jedyn istny, sztramski chop festelnie dugo kochŏ sie, dupczy sie ze niypodobnie namiyntnōm i wyszportowanōm blōndinōm. Zmŏchany, usiotany i spragniōny przeprŏszŏ jōm na kwilka i wylazuje ze prykola do kuchyni. We kilszranku bōło ino mlyko. Nalŏł se szklōnka i napoczynŏ po lekuśku słepać. Czuje jednakowōż, iże jejigo ciulik je łozhajcowany chnet do czerwiōnōści, i coby sie uholkać wrażuje go na łoka mrzik do tyj szklōnki ze mlykym. Bez tyn czŏs wlazuje rajn ta blōndina i łod proga rzōńdzi:
– Aaaa, a jŏ zawdych medikowała jak tyż to wy, chopy tyn ciulik... folujecie!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl