Rewelacjô, jakô łoznojmiyli hamerikóńske naukowce, iże lôtanie, tyranie poprawiô pamiyńć, bydzie bez pochyby zaskóczyniym dlô tych wszyjskich, ftorzi lecy kedy brali udziôł we maratónie. Te, ftorym sie udało dotrzić do cylu, bydóm radszyj miynić, iże cusztand psychiczny we jakim znôjduje sie cowiek po takim zożyrnym dałerlaufie, barzij przipóminô sztand côłkowityj „amnyzji”. We niypamiyńć idóm wtynczôs procne tryjningi, doskwiyrne aże do bólu reszpektówani szkrypelnyj dijyty. Pojawiô sie natómiast ojforiô, we kieryj poddôwómy sie głósóm we filipie, ftore gôdajóm nóm: na bezrok juzaś poleca ... i to jesce gibcij, niźli latoś.
Niy kciôłbych, coby mie sam ftosik źle spokopiół. Idzie mi ino ło to, iże te ludzie próbujóm znôjść jakisik lógiczny grónt wszyjskich tych wysiyłków, kiere tak po prôwdzie przipóminajóm cepiate pyndalowanie kamczyka we tym jego kryncóncym sie maluśkim karasoliku, napyndzanym jego włósnymi małymi szłapeckami. Musi być przecamć jakosi nadgróda za niykóńczóncô sie beznôdziyja, jakóm jes tyn moderny terôzki „jogging”
Lôtanie, to fórt ringowanie ciała ze rozumym. Wygrywô filip, ftory kórmi cygaństwym usiotane i niychyntliwe wysiyłkóm muskle. Bez łostatnie mróźne, zimowe tydnie cygański filip kôzôł nóm zabyzpiyczać nasze ciało pôróma wôstwóma barchanów i łoblecynia na palica wółniannyj cypelmycy, coby niychyntliwie, bez uważowaniô wywlyc sie na dwór i przedyrdać łoziym kilomyjtrów bez łośniyżóny las, ftory przipóminôł ziberyjskô tundra.
Ludzie! A wszyjsko to ino beztóż, coby mieć jesce srogszô uciycha i frojńda ze niyskorzyjszygo łozwalyniô sie na zofie przed kóminkym w kierym szpasownie pôli sie łogiyń, ze glaskóm grzónego wina w gości i paketlikym kónfektów. A jesce ku tymu szeslóng wyglóndo rajcownie spod ciepluśkij sztepdeki. Tym barzij rajcownie, iże przegib kolanowy ło szaroku bół jesce łobłożóny lodym, ftory miôł łagódzić ból po niydôwnym praskniyńciu.
Usiyłujymy przeprzić samych siebie, iże nôjlepszyjszym knifym na łosnożynie filipa jes łoblecynie szczewików do lôtaniô i wypuszczynie sie na przebiyżka. Chocia, tak po prôwdzie, gynał miarkujymy, iże stykła by dobrô szolka kafyju. Tak na isto we tym lôtaniu po hulicach idzie ino ło to, coby móc niyskorzij łozprawiać gyszichty pôłne hruzy. Tym, co sprôwiô nóm richticznô uciycha, niy jes frojńda wysiyłku fizycznego ale ból, kiery tyn wysiyłek ze sia niysie.
To razinku tyn ból motiwuje biygôczy. A możno radszij możebność farbistego łozprawiania łó niym innym iptóm. Tak samo, jak zadeklarówane ludzie ze sekty religijnyj ło szczygółnie załóstrzónyj regli abo te, ftore sóm hyrne z tego, iże miyszkajóm we niybezpiycznyj dziylnicy – biygôcze, laufry wymółwnie i klar tuplikujóm niywiyrzóncym w tyn „jogging”, jak łoszkliwe i procne jes te zajyńcie. Wszyjske wyczynówce majóm pierónym rade dziylić sie swojim „masochizmym”. Na biysiadach zanudzómy byzuchantów łozprôwkóma ło sfajfczónych, zrymplowanych gibadłach, łobolałych piyntach, srogim bólu przeszywajóncym muskle łystów na dziesióntym kilomyjtrze.
Chocia tak prôwdóm my, biegôcze, łod dôwna wyłólbrzimiómy ciyrpiyni, jake kupluje sie ze tym powołaniym. Kiej kielanôście lôt tymu nazôd dokulołech sie do cylu tego dałerlaufu, ustawiółech sie we raji do masażisty. Przedymnóm stôło dwiuch chopa i jedna baba. Chopy labiydziyli na łoszkliwy ból w musklach. Jedyn śnich pedziôł, co nigdy w życiu go jesce tak niy targało.
– Eźli dô sie te targanie muskli porównać ze bólym nałónczôs rodzyniô? – spytôł sie tyn istny baba w raji.
– Mój ty roztomiyły, to boli, targo mynij niźli przi kôrmiyniu ... cyckiym!.
Nó ale ... tak sie miarkuja, coście cheba niy uwiyrzyli, iże jô tyż lotóm choby gupi? Jô móm pierónym rôd ... jak inksi tyrajóm a jô sie szykownie zicna na zofie, ze glaskóm jakisik szmektnyj gorzôłecki i wrółz rynce i szłapy majóm pokój a ... gowa myśleć niy musi.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl