Ździebko już czasu śleciało, kiej wypraskła ci nóm sam we Polsce, i samtukej na Ślónsku, ta côłkô dymokracyjô. Wiycie! Nôs Ślónzkoków niy ma ci tak blank letko i do łostatka zbamóńcić, jakby sie to niyftorym zdôwałô. Snami – jak to gôdajóm szac ze libstóm – potrza deczko połamzić, a niy bajstlować łobiycanki-macanki a gupimu... styrcy. Niy ma tak ruk-cug i wszyjske my bydymy klackać i tańcować jak nóm inksi, razinku warszawske Polôki – zagrajóm. Potrza nóm przecamć na isto deczko pomedikować, pouwôżać, coby nôs wtosik za balek niy wcis, i niy blank za bozna niy zrobiół.
Nó, i tak jakosik we 2002 roku tam na wiyrchu, we tyj Warszawie wypokopili móndroki, iże zbajstlujóm we Polsce taki srogi „Spis Powszychny”. Fajniście ci to wysztudiyrowali, porachowali wszyjsko do porzóndku i łorôz wykôzało sie, co samtukej na Ślónski bez 174 tysiónce chopa uzdało, zadeklarowało iże sóm... Ślónzôkóma! Ja, ja, niy Polôkóma, niy jakimiś Miymcóma, ino Ślónzôkóma. Nó, i w tym łoka mrziku choby sam fto dekel ze haźlika łozewrził. Łocuciyli sie tam we tyj Warszawie i niy poradziyli spokopić skany sie we tyj Polsce wziyni jakiesik .... Ślónzôki.
Deczko zetwało, podwiyl sie te wszyjske warszawske angyjbery niy pochytali, i w te piynty niy napoczli tuplikować, co to jes jakiesik festelnie chachniyńcie, ftosik chyciół jakosik blaza, ftosik sie łogrómnucnie szajasnół, popśniyły sie możno te ichnie warszawske kómputry, i take tam duperszwance i belakwastry. Ku tymu tyn jedyn kurduplowaty (ze tych dwiuch cwilingrów, co to kiesjik pichli, zahabiyli ci dôwno tymu nazôd tyn strzybny Miesiónczek), dôł ci nóm wszyjskim we Polsce do wymiarkowaniô, iże Ślónzoki to na isto jest ci takô moc łoszkliwô, zamaskiyrówanô „opcjô miymieckô”!
Nó, i napoczło sie. Zatym zarôzki bół welónek, wybiyralichmy tych naszych (Pónbóczku łodpuść mi tyn grzych) niyftorych „wybrańców nôrodu”, i sam ci u nôs na Ślónsku ludzie ze filipym na gyniku blank łosmolyli tych richticznych Poloków... ło czym jô gôdóm, niy musza za tela tuplikować, kôżdy Ślónzôk miarkuja ło czym jô miynia.
Ale, ale... bez tyn tyż czôs łoznojmiyli we Polsce, po dziesiyńciuch latach, drugi we raji po łobalyniu tyj kómuny – „spis powszychny”. Ja, i terôzki wziyni sie do tego same fachmany, kôżdymu ze tych rachmajstrów spisowych dali jakisik moderny kómuter abo inkszy wichajster, coby poradziyli ci łóne nôs gynał i do łostatka pospisować. I sam ci sie pierónym szajsli. Tak jakosik po pôruch tydniach, kiej ło niczym inkszym sie niy gôdało, niy nastykło już jim pijyndzy, wartko poswijali tyn côłki gyszeft i łoznojmiyli, iże wszyjsko bydzie na zicher do porzóndku, niy potrza tak do łostatka wlazować wszandy i szterować kôżdyj we Polsce familiji, a łosobliwie niy potrza spisôwać... Ślónzôków. Przecamć to sie do wyrachować „sztatystycznie” i niy musi kôżdô Ślónzoczka, i kôżdy sam ci Ślónzôk łosobiście podszriftować ta spisowô szkartka. Styknie, co to za nich (za nôs) zmachluje jakisik spisowy byamter.
Jak wypokopiyli, tak i zrobiyli. Napoczli rachować, rachować, rachować... ło sto pierónów, do dzisiôj rachujóm, i niy poradzóm do łostatka tak na zicher pedzieć wiela to tyż nôs Ślónzôków sam na tym naszym gryfnyn Ślónzeczku jes, wiela miyni, iże sóm Ślónzôkóma, wiela ludzi kce, poradzi, i musi gôdać po naszymu, po ślónsku. I eźli to bydzie śtyrysta tysiyncy, abo pół milijóna Ślónzôków, to już blank niy ma we wercie, blank to niy gelduje... ło tela bydzie jich dlô tych ci tam klugszjasrów, warszawskich angyjberów we Warszawie za tela i na ibrich. Cwek w tym, iże żôdyn diosecki Warszawiôk niy dopuszczô do sia myślónku, iże sóm inksze, pewnikiym i mocka móndrzyjsze nôcyje we Polsce. I to sam, we naszyj szykownistyj dziydzinie, na Ślónsku. I, iże my Ślónsôki niy dómy sie za balek ciś, ani niy bydzie nôs żôdyn gupielok we Warszawie wrażowôł do fuzekli, niy bydzie żôdym warszawski łochyntoł miôł nôs za jakô flaszka knót. Prôwda?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl