Dwie blank stare jónfery, ftore miyszkali do kupy, legli sie na wieczór spać. Łorôz jedna śnich szeptłô po cichuśku:
– Niy zdô ci sie bez cufal, iże we naszyj izbie słychać jakiesik szuszczyni, szmyry?
– Cheba ja – rzykô ta drugô frela – eźli by wlôz do naszygo pomiyszkaniô jakisik... chop?
– Eźli ja, to pamiyntej, moja ty roztomiyło, iże jô go piyrszô usłyszała!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl