Lojzik ze drugigo sztoku poszŏł do Pyjtra na piwo. Prziszŏł ku szynkiyrzowi i pytŏ:
– Suchej nō Pyjter, jak jō terŏzki razinku wyglōndōm?
Lojzik, coś ty łogup, dobrze wyglōdŏsz, boś jesce blank trzyźby...
– No, tōż nalyj mi zarŏzki sam śtyry setki – pado Lojzik.
Barman nalŏł, Lojzik gichnōł i zasik sie pytŏ:
– Pyjter, a jak jŏ terŏzki wyglōndōm?
Ano, dalij dobrze, bo to jesce niy ma twoja miara.
– Nō, tōż lyj, ale terŏzki ino trzi cyjntle.
Gospodzki nalŏł, Lojzik wypiōł i zaś niy dŏł pokōj ino chce wiedzieć jak już terŏzki wyglōndŏ.
– Lojzik, dej mi pierōnie pokōj, bo napoczynŏsz mieć już letko pod myckōm – łodrzykŏ na to barman ździebko znerwowany.
– Nō, tōż lyj łostatnio seta – beble już festnie chycōny Lojzik.
Lojzik szluknōł a barman zarŏzki na doczkaniu gŏdŏ mu, iże łōn je już terŏzki blank nadrzistany.
– .... Nōōōōō... widzisz Pyjterrrr jak... to symnōm... je. Im jŏ mynij słepia, tym barzij żech je naprany.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl