Spōmniôł mi sie terôzki mōj jedyn stary kamrat, ftory dôwno, dôwno tymu na „Amelōngu” łapnōł ci bōł karasia, plyca abo co inkszego. I tyn karaś kôzôł mu sie łobrać trzi winsze, kiere mu sie spôłniōm, kej ino ta fisza wciepnie nazôd do wody. Wciep jōm, pomedikowôł ździebko i na łostatku gôdô:
– Kciôłbych ci pojechać, wykludzić sie kajsik do Indiōw.
Cosik myrgło i łorôz siedzi sie łōn na elefancie blank we pojstrzodku Indiów. Gawcy sie, zaziyrô tak naobkoło i juzaś gôdô:
– A terôzki, to bych kciôł znojść sie we takim srogachnym palaście.
Ani sie bōł spodziôł a sam już jes szykownie przłobleczōny i siedzi na takij srogij zofie we richtik gryfnym, dupnym pałacu. Trocha sie dziwuje, nale juzaś ci rzóńdzi:
– A terôzki kciôłbych sie legnōńć na tyj farbistyj zofie i ździebko sie ponynać ze takōm wizgyrnōm Hinduskōm. Zetrwało mało wiela a łōn ci sie przecuciôł kole takij blank sagij, szumnyj, szwarnyj dziołchy. Kuknōł ci tak na nia a łōna miała ci taki ichni czerwiōny flek na czole. Tyn istny wziōn i zdrôpôł łōnyj tyn flek i... wygrôł jesce ku tymu gryfny autok.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl