Dupa...

Twała sesyjŏ na akadymiji medicznyj. Ze zolu wylazuje markotny sztudynt i chnetki go łotŏczajōm kamraty ze jejigo ferajnu:
–Zdŏłeś?
– Niy!
– A czamu?
–Bo mi profesor zadŏł pierōnym gupie pytani...
– A jake?
– Co trza mieć, coby zrobić klistiyra (lewatywa)?
– Nō i co łodpedziŏłeś?
– DUPA!