Trefiōłech kejsik we szynku ze tańcowaniym starszyjszŏ baba (jŏch miŏł wteda kole śtyrdziyści lŏt). Wyglōndała richtik szykownie... jak na te swoji cheba bez sześdziesiōnt lŏt. Kejech jōm tak weźrokym łobadŏl wypokopiōłech, iże musi mieć pewnikiym gryfnistŏ i fest gorko cera. Szluknylichmy pŏra sznapsōw a łōna spytała mie eźlich choć kedy poprōbowŏł „szportowego debla”.
Nie miarkowŏłech co to je i łōna mi zarŏzki wytuplikował, iże to je taki trzikōnt ze mamulkōm i ze cerōm. Napocznōłech sie to frosztelować i wystawiać sie jeji cera. Łodrzyknōłech, ize nigdy czegosik takigo niy prōbowŏł. Szluknylichmy jesce pŏra sznapsōw i na łostatku łōna rzykła:
– Nō, tōż dzisiŏj je twōj szczysny dziyń.
Pojechalichmy dō nij do chałpy, wleźlichmy do jeji pomiyszkaniŏ i łōna wteda zawrzeskła łod proga:
– Mamulko, niy śpisz jesce?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl