Łocuciōłech sie rōncz ino napocznōł sie szarok, kej ino widniało... znacy sie, ło drugij po połedniu. Ze stopierōńskim kacynjamrym... ze mojigo organizmusu fōngowŏł ino... mōj zygarek... Weżgołech wezrok we zol achtlika, ftory stŏł łod wczorej na nachtiszu...
Moja starŏ zwyrtŏ sie po chałpie, przetwiyrŏ sie po cŏłkim pomiyszkaniu i już miarkuja, co zarŏzki przijńdzie ku mie i cosik mi wypokopi do roboty. Jakech miyniōł po pŏruch minutkach posywŏ mie do sklepu po żymły, cobych blank głōdny niy łamziōł... nō poswała mie we takim „szczytnym” cylu ganc ajnfach.
Nō, tōż wartk pod brałza, łobleczōnko i pyndaluja do delikatysōw. Drōgōm mijōm zadichtowanŏ do łostatka ludźmi kwieciarnia i we mojij, jesce niy blank trzyźbyj palicy, grōntuje sie dziobelski kōncypt łominiyńciŏ raji. Sztaluja plac we raji, bo razinku stŏł w nij sōmsiŏd i gzuja do sklepu, do tych delikatysōw. Bocza ło tym, iże na łodwieczerz mŏ wparzić ku mie kamrat i ugōścić go przeca bydzie trza, toć tyż, nŏjprzodzij na sztand monopolowy... Kupuja gorzŏłecka (nō, tak ze śtyry halbecki), miōdzik, pŏra szejściopakōw roztomajtych zortōw biyru, jakesik łorzyszki, chipsy, łogōrki, łoliwki. krōno kyjza i inksze tam jesce duperele nadŏwajōnce sie na... zapitka. Bula za wszyjsko zgodliwie, wylazuja ze delikatysōw, razinku tyn mōj sōmsiŏd przi tofli we kwieciarni, tōżech festnie sztramsko... Śmigōm ze pŏłnym rukzakym i kwiŏtkami do dōm – myśla se, iże moja dzisiyjszŏ organizacyjŏ, to niy w kij pierdziŏł. Wkarowŏłech do dōm, kłada przed mojōm starōm sprawōnki... zadowolniōny ze sia jak sto dioskōw i po jakimsik łoka mrziku na ziym sprowŏdzŏ mie jedne, jedzine ajnfachowe blank pytani:
– A kaj... żymły?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl