Leży chop na łożu śmiyrci... dochtōr pedziŏł, iże niy dotrzimie do rańca. Łoroz wywōniŏł ze kuchyni wōnioczka, zapach jejigo umiyłowanych łod bajtla kyjksōw szokuladowych, ftore narychtowała łōnego babeczka. Łostatkym siył wykarycōł sie ze prykola i pōłznie, szlajchuje sie do kuchyni. Wōniŏczka tych kyjksōw przipōmniała mu dzieckowe lata... łōn wiedziŏł , iże pomaszkyci je już łostatni rōłz we życiu.
Wkiozdnōł do kuchyni i widzi, jak jejigo babeczka rychtuje te kyjksy ło ftorych terŏzki medikowŏł.
Lŏstatkym siyły siōngnōł po jedyn kyjks i we tym łoka mrziku łōnego baba praskła go lapōm bez pychol...
Ty giździe! Łostŏw to, bo to je ... na lajchynszmałs, na twoja STYPA!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl