Myszy i sznaps na gibko...

Wkarowała miymieckŏ mysza do szynku, zicła sie na zeslu i wrzescy na côłki karpyntel ku gospodzkimu: – Zajdel „Heinekena”, i to... zarôzki! – Moga ci myszo nalôć tyn zajdel, ale pod szynkwasym nynô kot – gôdô opatrenie gospodzki i dalszij glancuje, poljyruje swoji achtliki. – Tóż jô, winszuja sie pół zajdla piwa i już ci sie traca samstónd wyszeptłała ta zestrachanô jak zelter mysza. Na to wkarowała francuskô mysza do szynku, zicła sie na stołku i drzi sie ku barmanowi: – Lampus wina Chateau sie winszuja! – Moga ci nalôć gôdô gospodzki, ale pod szynkwasym nynô kot – rzóńdzi barman i dalszij poliyruje te jejigo achtliki. – Nó, tóż winszuja sie ino pół sztamperlika tego wina i już sie traca samstónd! – wyszeptłała zestrachanŏ francuskô mysza. Na to wkarowała do szynku naszô, polskô mysza, wartko zicła sie na barowym stołku i drzi sie ku gospodzkimu: – Seta gorzôły i laga piwa na zapitka... prosza! – Moga ci myszo nalôć ta seta i tyn biyr, ale pod szynkwasym nynŏ srogi kot – rzóńdzi gospodzki i dalszij poliyruje swoji kielónki... – Nóóó... hm...... nō, tōż nalyj jesce dwie sety i łocuć tego skurwysyna!