Niy bōł pod sztrōmym...

Na styrdziystô rōcznica ślubu pôrka starzikōw wypōściōło sie do jejich umiyłōwanyj kafyjki. Zicli sie przi tiszu i napoczli łozprawiać: ̶ Pamiyntôsz mōj ty roztomiyły, to tukej zaprosiōłeś mie bez śtyrdziyści lôt tymu. Bōło ci tak gryfniście. ̶ A pamiyntôsz jak bōło spanialiście, kiechmy już wulejźli samstōnd i poszlichmy we strōna grinanlagi, we strōna plantōw? Kej łōmijalichmy łogrōdzyni, nôgle wziyna mie chańdź, takô chcica... tyż łoparła sie ło temte łogrōdzyni... a jô cie dupczōł bez łopamiyntaniô. ̶ Ja, ja bocza... a możno by my to powtōrzyli? Jô jesce moga, a ty? ̶ Jô tyż, tōż pōdźmy wartko, bo napoczynōm sie podniycać, mōm już stopierōński gyfil. Po tych słōwecka wypôlyli ze kafyjki. Côłkô ta łozprôwka słyszôł bez cufal karlus, kery siedziôł sōmsiydnim tiszu. Pomyślôł se, iże interesantne bydzie uwidzieć eźli jużcić tych dwiuch starzikōw łopowôży sie uprôwiać zeks we parku. Poszoł tōż tyz za niymi i co uwidziôł. Starecka zadziyrgnōła kiecka i ściōngła batki, starzik bali sie niy kłopociōł ze seblykaniym czegosik ino łozepnōł prziporek, łopar starka ło łogrōdzyni i łostro zabrôł sie za dupczynie. Na to co nastōmpiōło niyskorzij, karlus znôł ino jedzine łokreślyni: rżniyńcie stulyciô.Niy widziôł nigdy czegosik podanego jak we fylmire, żôdyn znôjōmy ło czymsik takim mu niy gôdôł, nō i niy zôł tego ze włōśnygo dōświadczyniô. Starzik dupczōł starka prōmp we fenōmynalnym, iscie łolimpijskim tympie, tympie, kerego żôdyn by cheba niy strzimôł. Bōłby to bez pochyby szprint, kejby niy fakt, iże starzik dupczōł chnet côłkô godzina i niy ustôwôł ani bez sekunda, i nani razinku niy zwôlniôł tympa. Dupa mu lotała niywiela wolnij niźli kolibrowi krzidła. Dziepiyro tak po godzinie usiotane kochanki łopadli na ziym i procnie dychali bez kolyjnô godzina. ̶ Jaki je jejigo sekryt; kejbych jô tak poradziōł, to niy miôłbych nŏjmyńszego problymu ze babami... musza poznać łōnego sekryt ̶ pomedikowôł karlus, zebrôł sie na łopwoga i podloz do zmochanyj pôry i rzyknōł: ̶ Wyboczōm mi łōni ̶ pedziôł tyn karlus ̶ nale musza poznać wasz ponoczku sekryt. Eźli poradzōm łōni tak lostro dupczyć we tym wiyku, to śtyrdziyści lôt tymu nazôd musiôłby pōn razinku niysamōłwity. ̶ Synek, śtyrdziyści lôt tymu nazôd te pierdolōne łogrodzyni niy bōło pod sztrōmym!