czwartek, 30 listopada 2017

Chińcyk...

Banka ze Bytōnia do Katowic. Driny blank maluśko ludzi. Jedna starecka a dwie raje dalszij, mody synecek, ftory możno jedzie do szuli. Łorŏz łodzywŏ sie ta starecka:
– Ej, ty, synecku, ty jeżeś pewnikiym Chińcykiym, ja?
– E, tam, wŏs sie starecko cheba jakesik błŏzny trzimiōm!
– Niy, niy szpasuja, pewnikiym jeżeś Chińcykiym?
– Paniczko! Niy, blank niy ma żech chińcyk!
– Nō, tōż możno twoja mamulka jes Chinkōm?
– Niy, paniczko, moja mamulka tyż niy ma Chinka! Mōj tatulek, wiedzōm łōni, tyż niy ma chińcyk!
– Truc tymu, jednakowōż, ty jeżeś... wiyrza Chińcyk, prōwda?
– Dobra, styknie paniczko – gŏdŏ łoklapniōny już do łostatka synek – jeżech, jeżech tyn Chińcyk i tela!
– Nō dzisz go! Ale blank synecku, niy wyglōndŏsz na... Chińcyka!

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

ojgyn@interia.pl