Gwŏłt...

Wiycie, trefiōłech niydŏwno jedna moja, jesce modŏ sōmsiŏdka, kierŏ rōncz przikludziyła sie nazŏd ze wywczasōw. Łopŏlōnŏ, wysztafirowanŏ choby ficywyrt we Boże Ciało, a rada, choby ji fto nowy lipynsztft fōndnōł.
– Nō, i jak tam na wywczasach sōmsiŏdko – pytōm sie jōm opaternie, bo wiym, iże zōłwizōł, chobych i niy suchŏł napocznie łozprawiać, i sie ku tymu asić.
– Panie Ojgyn! Fajniście, fajniście ci nōm bōło na wywczasach.
– Ja, kŏżdy tak gŏdo – padōm ji na to cichuśku.
– Panie Ojgyn! Nŏjprzodzij we Turcyji Ana, Elza i mie... zgwŏciyli!
– Nō, i?.....
– Zatym zakludziyli my sie do Grecyji i tam tyż Ana, Elza i mie zgwŏłciyli...
– Jezderkusie! Niy gŏdejcie sōmsiŏdko, tam tyż?
– Ze Grecyji wykludziyli my sie do Szwecji...
– Nō, i co?
– Nō, i tam, panie Ojgyn, zgwŏłciyli Ana i mie...
– Niymożebne! A Elza?
– A Elza... niy kciała!