Kamractwo....

Kamractwo to jes na isto srogô zacha, to jes gryfnô i szykownô rzec, to ... to zawdy sie kajś, lebo kiejś przido, bydzie jejigo możnô festelnie potrza. Tela, co inakszij te kamractwo wyglóndô u chopów i blank, nale to doimyntnie inakszij – u babów. Bo dejcie pozór, chocia to tak na isto pewnikiym same miarkujecie.
U babów to jes tak : Przilazuje jedna takô mamzela do dóm ło pół szczwôrtyj ło szaroku, na rozwidnioku, ździebko chycóno, kudły rozkociymbane, zjachrane, szaty popuczóne, poskurcane ... chichrô sie choby sie lajstła nowy lipynsztift lebo ojla parfinu ...
– Kaj tyś do dioska kandego do terôzki bóła ? Godej mi sam zarôzki bo niy szczimia – rzóndzi wnerwióny chop i małowiela a go moge szlak trefić.
– Jô ... jô ... kaj jô bóła ? Ep, kcesz na isto wiedzieć, ja? – szwandrusi ta istno.
– Ja, ty, ty! Kajś sie tak dugo słańdała, kajś sie do terôzki smykała? – pytô sie jóm corôzki już barzij rozgzukany chop.
– Jô? ... A co tyż sie to yntlich stało? Bo dzisz chopecku roztomiyły ... jô ... bóła u Elzy, u tyj mojij kamratki miarkujesz? Jô tam śnióm heftowałach ... znacy ... łobie my sie tak deczko heklowali. Kciałach ci usztrikować taki gryfny zegówek dlo cia na gyburstak. I tak ci nóm to śleciało.
– Co ?...
– A co ? Niy wierzisz mi ? – gôdô fałesznie ta yma. – Nó, tóż glingnij sie dó nij.
– Halo, to ty Elza? Sam jô, ja chop mojij staryj. Bóła u cia moja baba, bo gôdała mi, co bez cołko noc cosik łobieście heklowali lebo sztrikowali.
– Ja, ja łóna bóła u mie, bóła – pado na to zgodliwie kamratka.
– To po jakiymu jes ci łóna takô napranô, co? – pyto sie jesce barzij wkurzóny.
– ???
– Nó, wiysz, co cie byda sam cyganić ... łóna cie na isto ze kimsik zdrôdzô – ta istnô już wszyjsko wyfaflała. – Nale, kiej kcesz, to mogesz sam dó mie przijńść. Zebier ze sia jakosik flaszeckã dobrygo wina i ... a ... a mogesz być już dzisiôj na łodwieczerz ?
A u chopów to jes juzaś tak : Przilazuje chop rano kole pióntyj do dóm, festelnie łożarty, nabzdryngolóny choby kopaczka, kudły potargane, na pycholu i na kraglu łod hymdy fleki po lipynsztifcie, ancug blank popuczóny, sflekowany i sklabustrowany, a ze gymby capi choby ze starego tryjtka abo kiejby sie kista starego piwa łoztrzasła.
– Mie tam nic niy łobłajzi kajś ty bół ! – jargô sie deczko baba. – Blank mie to niy łobłajzi ... jô ... jô już móm kofry zaladowane i wykludzóm sie ze dzieckóma do mojij mamulki. Nale, tak jesce na łostatek, chocia mie to ganc już niy szteruje, jes mi to blank jedno, rzyknij mi ino kajś to ty bez côłko noc bół ?
– Co gôdôsz? Ło co sie rozłajzi? Kaj co ... kaj jô ... kaj jô bez cołko noc gymziół, kaj jô wandrowôł ? – ździebko przimulóny, chop niy poradzi jesce zmiarkować, co tyż ta jejigo baba łod niygo kce.
– Mosz mi zarôzki pedzieć kajś bół ! Chocia to mie zółwizół już blank niy łobłajzi. Psinco mi już do tego, mogesz robić co kcesz, łamzić kaj, ze kim i do kogo kcesz. Nic niy kca wiedziec, ino tela : kajś ty giździe dziosecki do terôzki bół ?
– Jô, padosz jô, kaj jô bół ? A wiela to jes terôzki ? Jô ... jô, miarkujesz, jô bół u Ojgyna ... i bez cołko noc my szkaciyli.
– Co ty fandzolisz ? U Ojgyna żeś bół ? A dyć łoszkliwcu pieróński niy cygóń mie i niy kmiń tela.
– Niy wierzisz mi, niy ? Nó, tóż sie glingnij do niygo ... sam môsz telefółn ...
– Halo, Ojgyn, sam jô, baba tego naprańca. Bół u cia mój chop ? Szkaciyliście bez cołko noc, ja ?
– Co, co cy bół ? Co, cy bół ? A dyć łón jesce do terôka snami grô !!!