Łozprawiajōm dwie blōndiny ale i przaciōłki:
– Wiysz Erna, tyn mōj chop, tyn mōj stary, to ci ale jes stopierōńsko srogi cygōn i szydloch! – Gǒdǒ ło swojim chopie jedna śnich.
– A po jakiymu tak miynisz Ana? – pytǒ drugǒ.
– Nō, wiysz, łōn mi pedziǒł, iże cǒłkǒ noc przetrǒwiōł przi gorzǒle ze swojim nǒjlepszyjszym kamratym...
– Nō i...?
– ... a tyn jejigo nǒjlepszy kamrat bōł ci razinku ta cǒłkǒ noc... u mie!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl