Mamulka warzyli łobiŏd nałōnczŏs kej jeji piyńciolytni synek bawiōł sie swojōm modernōm, elektrōnicnōm ciufciōm, kolyjkōm we izbie wele. Kej tyn maluśki cug, ta kolyjka zahaltowała na grackowym banhowie mamulka usłyszeli, jak łōnyj synecek napocznōł sakramyncko sklinać:
– Kŏżdy swŏs skurwysyny, kto ino kce, wypierdalać ze kupyju, bo sōmy terŏzki na haltynszteli. Eźli kcecie dalszij jechać, to siŏdać na rzicie i ruszōmy.
Przelynkniōnŏ mamulka podlazła ku synkowi i pedziała:
– Wiysz synecku! W tym dōmu niy sklinōmy, niy używōmy takigo lynzyka. Terŏzki gibej do izby, do szlafcimra i bez dwie godziny niy lza ci wylazować! Zatym dziepiyro bydziesz sie mōg dalszij bawić grackōma, ale mŏsz gŏdać bez sklinaniŏ.
Dwie godziny niyskorzij synek wylŏz ze szlafcimra i juzaś napocznōł sie bawić tōm kolyjkōm. Chnetki tyż tyn jejigo cug juzaś sztopnōł na banhowie a łōnego mamulka usłyszeli jak rzōńdzi:
– Wszyjske pasażyry, ftore wysiŏdajōm niych pamiyntajōm ło zebraniu swojich lōntōw ze wagŏna. Dziynkuja wszyjskim i trufōm, mōm nŏdziyja, iże rajza bōła mocka udanŏ. Zaprŏszm juzaś. Reszcie pasażyrōw przipōminōm, iże we tym cugu nie lza kurzić. Mōm tyż nŏdziyja, iże bydziecie mieli dalszyjszŏ rajza przijymnŏ i szykownistŏ.
Mamulka lachła sie opaternie pod kicholym, ale wtynczŏs tyn jeji synecek wartko dociepnōł:
– A do tych wszyjskich, kerzi sōm wkurwiyni na trzigodzinne łopōźniyni radza, coby wszyjske reklamacyje skłŏdali u tyj suki ze kuchyni!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl