Jakisik czŏs tymu jedyn mōj kamrat we rōmach walki ze „Kryzysym Wiyku Strzydnigo” lajstnōł sie Jeepa Cherokee. Wiadōmo, jazda takōm rasowōm terynōwōm po mieście, to ino poła frojńdy i beztōż tyż wybrŏł sie ze swojim dziywiyrzym nawiydzić jego familijŏ na wsi.
Dziydzina maluśkŏ, lasy i maluśke hyrbliki, na przidŏwek przedwiyśnie, tōż tyż jesce ździebko śniyga i flapsu bōło – słōwym teryn idyalny do sprawdzyniŏ nowygo sprawōnku. Do autoka wziyni jesce jednego kamrata, ftory miyszkŏł we tyj łokolicy... pŏra piw (nō, przeca procno je kajś we lesie trefić na drogōwka, prŏwda?) i jadōm. Gōrki, dolinki, maras, flaps i śniyg – Jeep dowŏ rada. Ćmawo sie już zrobiyło, uzdali wrŏcać nazŏd do dōm; skrŏciyli drōga bez maluśkŏ bystrzina (ftorŏ ganc ajnfach idzie przyjńść bez lato suchōm nogōm). Kej już mieli wjechać do tyj wody leflektor we łostatnim łoka mrziku wychyciōł ci jakiesik farbiste gałgōnki, haderki, ftore leżeli we rzyczce i cosik, co na zicher bōło maluśkōm rōnczkōm... Za niyskoro...
Pisk brymzy, sztopera, sklinanie dziywiyrza i „mantra” mojigo kamrata:
„Łomōjbożełomōjboże... Przejechołech dziecio...” – zlŏli sie we jedne. Wszyjscy we szoku... Yntlich dziywiyrz zebrŏł sie w kupa i wylŏz sprŏwdzić...
– Żyje? – spytŏł blady jak tisztuch po manglowaniu mōj kamrat.
– Eeee, niy bōj sie, cheba we łōński piōntek utoplanŏ! – łodrzyknōł po kwilce rułowaty dziywiyrz.
– Co? Cōżysz takigo?
– Nō, dziecka we łōński piontek ze cŏłkōm klasōm jōm utōnkali. Nō, znaczy sie ta Marzanna. Po popuście, łoztopach musiało być wiyncyj wody i jōm aże tukej zniysło...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl