Mōm Wiycie, kamrata, Hajnuś łod Dudcynyj. Łōn ci je taki wyszczurzały chuderlok i blank, ale to blank niywizgyrny karlus. Ale jak kŏżdymu zdrowymu chopowi tyż ci mu sie babska zachciało. Siedli my sie przi piwie w tym ichnim „Pubie” (choby niy mōgła to być dŏwnŏ kaczma) i Hajnuś napoczynŏ ryjda:
– Wiysz Ojgyn, poszŏłech zeszło sobota do... niy gorsz sie Ojgyn... burdelu. Jak to przi sobocie, wykōmpany, wypachniōny i pod bindrym i gŏdōm do tyj pufmuter, coby mi narajōła jakosik modŏ, gryfnŏ i blank... cichŏ dziołcha. Łōna ci tak ino na mie wejzdrzała, przifilowała i poswała mie do izby we keryj już fiks ōnd fertik leżała (blank sago) takŏ jedna niymōłwa. Trocha mi sie łōna dziwocnŏ wydŏwała nale co tam, biera sie wartkochopie do roboty.
– Hajnuś, ty to tak gŏdŏsz kiejby to bōła sznita z tustym. – gŏdōm ci jŏ do niygo. – Niy bōło cie gańba? Co ty naszymu Farorzowi powiysz na spowiydzi wielkanocnyj?
– Niy Ojgyn, takŏ ci łōna bōła cichŏ i takŏ niyruchawŏ. Cosik mi sie w nij niy podobało. I wiysz co? – gŏdŏ dalij Hajnuś i aże go febrzisko trzynsie – Pogłŏskŏł żech ci jōm deczko i lekuśko żech jōm użar w kark. I tu mie ło mało pierōn niy szczelōł. Łōna ci ino gwizdła, pierdła i bez łokno wyfukła!
– Hajnuś czyś ty łogup, co ty mi za pierdoły wciskŏsz? Bez łokno wyfukła?
– Ja Ojgyn. Dziepiyro wteda żech sie kapnōł, iże bōła to takŏ gumipupa, taki luftbalōng dlŏ chopōw, co ci je terŏzki ze Miymiec prziwożōm.
Tak ci sie medikuja, iże dobry czowiek to i we burdelu sie może drzistnōńć.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl