Jedyn, deczko już zwiykowany chop wymiarkowôł, iże jejigo babeczka blank licho słyszy i uzdôł, co pójńdzie do dochtora, coby łón cosik na ta niymoc spómóg. Nó, i tyn dochtór dôł do wymiarkowaniô:
– Cobych móg cosik doradzić, musza wiedzieć jak fest jes waszô babeczka guchô. Muszóm łóni panoczku wszyjsko dóma łobadać. Nôjprzodzij zadôcie panoczku swojij babeczce pytani ze łodlygłóści 10 myjtrów. Jak niy usłyszy to ze 8 myjtrów, zatym ze 6, 4... i wtynczôs mi panoczku rzykniecie, ze jakij łodlygłóści łóna wôs usłyszała.
Na łodwieczerz babeczka tego zwiykowanego chopa rychtuje we kuchyni wieczerzô, a tyn istny czytô we izbie cajtóng i po jakimsik czasie medikuje: nó razinku jes ci łóna dziesiyńć myjtrów łody mie i łobejzdrzymy eźli łóna mie usłyszy.
– Moja ty roztomiyło! – wrzescy chop. – Co mómy dzisiôj na wieczerzô?
Baba nic. Prziszôł bliżyj, kajś na 8 myjtrów i juzaś sie pytô. I nic. Idzie corôzki bliżyj... 6 myjtrów, 4 myjtry, aże na łostatku jes ci już łón blank wele nij i juzaś pytô:
– Moja ty roztomiyłó! A co dzisiôj mómy na wieczerzô?
– Zagrzóny kranc wusztu, do sto pierónów! Jużech ci to piyń razy powtôrzała!!!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl