Wiysz Ojgyn, miǒłech ci dwōch kamratōw – napoczynǒ gǒdka Jorguś łod Pikulicki. – I łōne łoba jechali autobusym do Katowic na banhōw...
– Nō i... – pytōm sie opaternie.
– Anō jadǒm se jadōm, a sam łorǒz przistanek przed banhowym wlazujōm kobuchy, znacy kōntrolyrze. Jedyn ze tych mojich kamratōw wyciōngǒ bilet, legitka pynzjnisty... nō, wszyjsko śniym do porzōnku. Ale tyn drugi kamrat, cosik tam napoczynǒ metlać, bamōńcić, iże mu sie rajfeszlus przi rajzyntasi zatnōł, i niy poradzi terǒzki wyjmnōńć bileta i legitki, ale rzōńdzi ku tym kobuchōm, iże tak by tak wylazujōm na nastympnyj haltynszteli, przi banhowie tōż tyż niych łōne, te kōntrolyrze do kupy śniym wysiednōm, to kej mu sie udǒ łozewrzić tyn rajfeszlus, bydōm mōgli go łobadać.
– I co? Te kōntrolyrze sie zgōdziyli? A tak prǒwdōm to łōn miǒł bilet?
– Nō, łōn razinku niy miǒł bileta. I kej wylejźli ze tego autobusa, jedyn ze tych kobuchōw kǒże tymu mojimu kamratowi pokǒzać tyn swōj bilet.
– Nō i co pokǒzǒł? – pytōm sie rōłz jesce.
– A tyn mōj kamrat, stopierōński łochyntol i bezkurcyjǒ wrzescy na cǒłki karpyntel:
– Nó, pierdolōny kobuch! Na już haltynszteli tyn kurwa kōntrolyrz kce mi bilety sprǒwdzać!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl