Adresa...

Prziszôł rółz Hanys do farorza na wsi do spówiydzi i po cichuśku napoczynô:
– Farorzyczku, jô sie pôrzół, swadźbiółech sie ...
– Ło jezderkusie! To na isto ciynżki grzych. A z kimeś sie to pôrzół?
– A tego, to wóm farorzyczku niy moga pedzieć!
– Możno ze Kristóm łod Kopycioków? – pytô dociyrny farorz.
– Niy, niy ...
– Nó, tóż możno ze Kowolików Hanóm?
– Niy, niy ... tyż niy!
– Nó, nó to możno ze Ernóm łod Jóndercynyj? – niy dowo pokój farorz.
– Niy, na isto niy śnióm!
– Godej karlusie, bo niy dóm ci łozgrzyszyniô!!!
– Nó ale, kiej jô na isto niy moga tego wyzdradzić, niy moga tego pedzieć!
– Nó, pytóm łostatni rółz! To możno swadźbiółeś sie ze Cilóm łod Kulików?
– Niy, niy farorzyczku ... tyż niy śnióm ...
– Nó, tóż cióng fórt, łozgrzyszyniô niy bydzie, i tela!
Wylazuje tyn karlus ze kościoła a sam czekajóm ci na niygo kamraty ..
– I co?Godej! Dostôłeś te łozgrzyszynie?
– He, he, he ... Niy, niy dostôłech chopy łozgrzyszyniô ale móm pôra fajnistych adrysów!!!