Wiycie, cowiek mô roztomajte dnioszki w tydniu. Rółz jes gryfniście i szpasownie, a juzaś inkszym razym jes blank łoszkliwie. Jô tyż we łóńskim tydniu miôł taki fal. Blank ło szaroku, nó dló mie to bydzie kole dwanôstyj, wlożech do banki, boch kciôł zakulwitać sie do Katowic. Banka, jak to banka, wszyjskie driny take jakesik przimulóne i łoklapniynte, jak to zawdy we pyndziałek przed połedniym, błógostan cichóści ... I łorôz jak mi jedna żadnô mamzela niy napocznie bez mobilniok fandzolić ... Nó, myślôłech, iże mie pierón szczeli! Jakisik ci iptowaty plastik (takô, Wiycie sztucno chnet do imyntu baba) uzdôł se z ranca powrzesceć do mobilnioka. A tak prôwdóm, toch jesce do terôzka takigo żadnego widoku niy widziôł. Bo dejcie pozór, śtyry wôrstwy na fresie: solarióm, puc, solarióm i juzaś puc – pewnikiym to skuli tego, coby sie niy łozpłynyło na fresie.
Nó, tóż jadymy tak se dalszij, wszyjske we tyj bance ściykłe na tego babsztyla, już do łostatka łocucóne i ... łorôz haltynsztela. Zbiyróm sie do wyjńścia, zaziyróm, a sam tako maluśkô starecka tyż kce wyjńść ze wózykiym. Ftosik ji już ale pómogô, tóż tyż ino czekóm aże wysiednie, cobych i jô móg wylejźć. A tu łoroz tyn erzac nyjgerki nôgle mi sie na plecy ryje i wrzescy na côłki karpyntel:
– Gibcij! Gibcij! Mie sie pierónym ścigo, uwijóm sie jak sto diosków!
Nó, i wtynczôs niy szczimôłech. Łobracóm sie ku nij fresómi, i nôjbarzij ci zgrzyndliwie jak ino poradza, ciepia ku nij:
– A kajżysz sie to mamzelo spiychosz, kaj ci sie szlóndro jedna tak uwijô?
Przecamć ... plastik rozkłôdô sie bez 1000 lôt!
Nó, a rest tego dnioszka miôłech na isto szykowny ...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl