Mody karlus sie łożyniōł. Jednakowōż zarŏzki po żyniaczce do niczego niy doszło... niy dupnół sie, niy podubczōł włōśnyj baby. Na łostatku poszŏł do swojigo szwigerfatra i napoczynŏ wajać:
– Wiedzōm łóni, mój świekrze, joch już jes trzeci dziyń po żyniaczce a waszŏ cera mie ani do prykola niy wpuszczŏ.
– Wiysz synek, mie niy lza ło tym gŏdać ale rzykna to mojij babie, coby łóna pogŏdała ze swojōm cerōm... przecamć to baby...
Szwigermuter, mamulka, kej jōm chop poprosiōł łozprawiŏ na łosōbnōści ze swojōm cerzickōm:
– Suchejk ino! Czamu niy dowosz dupy swojimu chopowi?
– Mamulko! Bo łōn myśli, iżech jŏ je jōngferōm... dziywicōm. A jŏch miała jednego karlusa, drugigo, trzecigo...
– Nō wiysz gupiŏ cipo. Niy miarkujesz, co mŏsz robić? Przecamć twōj tatulek tyż tak myślŏł, iżech jŏ bōła jōngferōm, a joch tyż miała jednego dupczoka, drugigo, trzecigo...
Bez tyn czŏs szwigerfater podsuchowŏł, a jejigo ziynciōszka mory bierōm i pytŏ:
– Nō, i co, nō i co?
Ło czym łōne łozprawiajm?
– Synek! ło czym, ło czym... a ło czym mogōm łozprawiać dwie kurwy!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl