Bōł se rōłz chop i baba. Rōłzczasu babie zakciało sie zeksu, nō tōż tyż robi wszyjsko, coby tego swojigo chopa zakludzić do prykola. A tyn chop nic, blank go to niy rajcuje. Baba wziyna, i poszła do dochtora i pytŏ sie go:
– Panie dochtorze, jŏ kca tego zeksu, a mōj chop blank niy. Co jŏ mōm robić?
– Po leku, ze rułōm, jŏ mōm na to knif. Tak minutka skorzij, niźli wasz chop przijńdzie ze roboty, seblekōm łōni te swoji barchany, i stanōm sie zadkym ku dźwiyrzōm, duknōm sie tak deczko i wypnōm rzić, a zarŏzki we waszych chopecku łocuci sie dziki, zeksualni zwiyrzŏk. Inakszij być niy moge!
Baba zrobiōła jak jij to tyn dochtōr wyeklerowŏł. Wypniyntŏ do zadku czekŏ. Łorŏz chop przilazuje ze roboty, łotwiyrŏ dźwiyrze i... zapierdala w te pyndy do nŏjbliśzyjszygo szynku. Wkarowŏł rajn, zicnōł sie przi szynkwasie, sztaluje setka, drugŏ, trzeciŏ... Wysłepŏł chnetki dwie flaszki, a łōn dalszij sztaluje. Na to gospodzki zastarany pytŏ:
– Panoczku, a po jakiymu wy tak słepiecie? To już trzeciŏ flaszka. Rzyknijcie mi czamu to?
– Panie ōłber! Wrŏcōm usiotany, zmŏchany po cŏłkim dniu we robocie do dōm, wlazuja na mōj sztok, łotwiyrōm dźwiyrze a sam trōłl, skrzŏt, meter na pōłtora, szrama na pōł pychola, broda siōngŏ mu do klina, do kolanōw, a ze mordy mu ku tymu ślina ciece....
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl