Grof...

Rōłzczasu tańcuje jedyn grof ze jakōmsik gryjfiniōm na paradnym balu. Łorŏz tyn grof pytŏ sie ta gryjfini:
– Wyboczōm mi łōni, nale dupła by sie paniczka symnōm za jakisik milijōn dularōw?
Ta gryjfini festelnie łozgzukanŏ rzykŏ:
– Ale jakōż to, pōnie grofie? Tak niy lza!
– Pomedikujōm łōni ino deczko, idzie ło cŏłki milijōłn dularōw, prŏwda?
Ta gryjfini myśli, myśli i po pŏruch minutkach rzōńdzi:
– Nō ja, za milijōłn dularōw łoddōm sie wōm ponoczku, dupna sie swami!
Po jakimsik łoka mrziku tyn grof juzaś zagŏduje:
– A dupli byście sie symnōm paniczko za dziesiyńć... dularōw?
Ta gryjfini snerwowanŏ do łostatka wrzeskła:
– Pōnie grofie! Tak niy lza! Za kogo wy mie mŏcie panoczku?
– Nō, to już my uzdali, to wiymy, terŏzki bydymy sie ino torżyć, targować sie!