– Panie dochtorze! Niech mi pōn spōmoże. Ćmiyl mie użōnglōł!
– Poleku, zarŏzki poszmarujymy maściōm...
– Ale jakōż wy go panoczku łapniecie? Przecamć łōn już dŏwno łodfurgnōł!
– Nie tego ćmiyla! Poszmaryuja te miyjsce, kaj łōn wŏs użōnglōł!
– Aaaa! Nō, to bōło we parku wele fōntyjny, na bance pod strōmym.
– Idijōłtko! Poszmaruja ta waszŏ tajla ciała, w kierŏ wŏs urznōł tyn ćmiyl!
– Nō, tōż trza tak bōło zarŏzki gŏdać! W palcysko mie użōnglōł. Pōnbōczku, jak to boli!
– Ftory kōnkrytnie?
– A skany jŏ to mōm wiedzieć? Przecamć wszyjske ćmiyle wyglōndajōm jednako...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl