Beaujolais Nouveau est arrivé

Wiycie, tak sie miarkuja, co Polôki (a terôzki tyż hneda chned i nasze Ślónzôki) przijimajóm roztomajte cudze, ałslynderske zwyki nikej swoji. Bali zawdy tak bóło i chichrôł sie ci już ze tego sóm biszof Ignacy Krasicki. Jak miarkujecie mómy sam u nôs, fajrujymy jak sto dioskow (jô niy! jô i moje przôciele niy!) jakiesik ichnie „walyntynki” abo tyn cołki „Halloween” skorzij Wszyjskich Świyntych. Terôzki pomaluśku napoczynô sie u nôs juzaś jakisik nowy zwyk. Ale podle raje:
Zawdy we kôżdy trzeci szczwôrtek listopada we Francji u żabojadów fajrujóm taki „Beaujolais Nouveau est arrivé” co idzie przetłómaczyć na nasze „nowe (mode) bożole akuratnie przibóło”. Jes ci to nôjsrogszy fajer na podzim, kiej wszyjskie napoczynajóm słepać blank mode, jesce niy za tela zagerowane wino. Tyn ichni jabol, te côłkie „bożole” to jes take gryfne szarłatne wino, kierego sie możnô nôjwiyncyj na świycie słepie. Gôdô sie, iże już tak wiela, co chnet moge ci go na świycie niy styknóńć dlo tych wszyjskich, kiere majóm rade je słepać. I beztóż tyż terôzki już łod kielanostuch lot napoczynô sie je ze srogim fajerym, ze szipc paradóm duldać, iże niyftore wóntpióm eźli łóne bydzie dalszij take dobre, eźli niy bydzie łóne skróny tego gorszyjsze. Ze tym „bożole” to jes gynał tak choby ze modóm dziołchóm, ze świyrgołuszkóm, dlo kieryj jeji ristik, jeji szkowroźność jes nôjistniyjszóm szykownościóm. Jes to po jednych pijóndzach ze dziywczycóm i modym winym, bo i jedne, i druge na isto pieronym wartko dojzdrzywajóm a nôjlepszij podłajżóm kiej sóm richtik mode i friszne. To jes nôjbarzij wywołane wino we krisie Beaujolais (Bożole), kiery przinoleżi do Burgundii (Bourgogne) i wszyjskie, ftore chałzyrujóm, wandrujóm po tyj dziydzinie mogóm we tyn razinku dziyń coch skorzij gôdôł nasłepać sie tego wina we Dijon, Nevers, Auxerre, Le Creusot, Chalon-sur-Saône abo Montceau-Les-Mines. Nôjwiyncyj atoli tego wina idzie nôjść we Lyonie kaj podôwane jes we takich dymiónkach podanie nikiej inksze wino, łod cyzaroków, ałstrijacki Heuriger, kierych jo sie miôł przileżitość natutać we Wiydniu na Grinzigu. Niy trza tyż za dugo doczkać aże bydzie te wino fertig do słepaniô. Już za jakiesik kielanôście miesiyncy jes łóne do słepaniô. Skuli tego tyż jes łóne tóńsze łod inkszych zortów, kiere muszóm lygôwać gryfnych porã lôt.
Wiycie, tam u tych Żabojadów na łostatek listopada to te burgundzke wino leje sie faskami. Te, ftore sie na winach rozumióm, ftore miarkujóm, kiere jes śnich nôjlepszyjsze, to gôdajóm, iże te „bożole” listopadowe jes ciynke, ciyrpke i gorzkowate. Niy mô we sia nic, coby szło wymôwiać, kiej jim leberki bydóm sztinkrować.
A u nos łóńskigo roka zarozki juń na drugi dziyń ... Tusk i jejigo kamraty zaprzisiynżóne byli u prezidynta. Côłki nowy rzónd zmachlowali. To niy moge być przeca cufal, prôwda? Przeca, jakech już sam rzóndziół, my wszyjskie Polôki i niy-Polôki rade przijimómy ałslynderske, cudze zwyki, i zawdy tak przecamć bóło. To jes ta naszô dziedzina, kaj przijmli sie take duperszwance jak Halloween, kiej to dziecka polóm świycki we wydubanych, próznych baniach, swańdajóm sie po chałpach, strôszajóm sómsiadów, chichrajóm sie, larmujóm i zgobióm wiela sie ino dô. Ło tych dioseckich „walyntynkach” już sam ani niy spómna. Cosik ino mi sie zdô, co – jak wiym mojich landsmanów – chycóm nasze wszyjsko co ino capi cudzym, ałslynderskim cuchym; chycymy na isto kôżdy belakwaster. I tak cosik mi sie sam zdôwo, iże mieli my już sam we Polsce regiyróngi, rzóndy pod roztomajtymi patrónatóma, ale jesce nigdy niy mieli my po tela tego, coby Radzie Ministrów Nojjaśniyjszyj RP patrónowało w i n o . Nó, cheba iże meszne. Ale, trza sam jesce nóm bôczyć, co tyn côłki Tusk do kupy ze naszym Prezidyntym Lechym Aleksandrym wysłepali łoroz aże śtyry flaszki wina. Tóż tyż moge być jakiesik nowe świynto państwowe, nowy fajer, bo eźli idzie we takij dwanôścieprocyntowyj launie fyjlernie abo fałesznie reskiyrować? Jo Wóm gôdóm, co niy idzie, bydzie ino potrza jesce dociepnóńć jedyn frajny dziyń do tych dwanostuch, coby te reskiyrujónce wyflyjgowali sie ze kacynjamra, coby niy wyglóndali jak wypluty kanold, i coby jim we palicach już tak fest niy szuściyło.
A cóż sie to bydymy zôwiścić ! Prôwda ? Bydzie jedyn nowy fajer, to i dobrze!