Rōłzczasu do Hanyska, już karlusa, przilazuje jego łojciec i rzōńdzi:
– Suchej ino Hanysku, tak sie medikuja, co już cheba czŏs, coby ci pedzie gynał skany sie bierōm dziecka.
– Niy! Niy tatulku! – wrzescy Hanysek. – Niy kca słyszeć, bo juzaś pewnikym popśnisz wszyjsko, jak do terŏzka ‘eś robiōł.
– Jakōż to? Czamu miŏłbych cosik popsować?
– Anō tak tatulku: jakech miŏł śtyry lata, to mi pedziŏłeś, ize niy ma żŏdnego świyntygo Mikołŏja. Jakech bōł szejść lŏt stary, toś wybiōł mi ze palicy, iże fōnguje jakisik wielkanocny hazok, zatym juzaś wykŏzało sie, iże Batman tyż niy istniyje, a blank niy tak dŏwno pedziŏłeś mi, co niy ma na świycie żŏdnego czarodziyja....
– Nō i?
– To co? Terŏzki mi rzykniesz, iże ludzie, tak prŏwdōm, to sie blank niy dupczōm?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl