Modŏ frelka, blōndina szpacyruje po plaży. Łorŏz uwidziała na piŏsku starucnŏ flaszka. Dźwigła jōm, łobtarła ze marasu, a tu z nŏgła wyfuknōł ze pojstrzodka zwykowy dżinn. Frelka pytŏ sie go:
– Eźli byda miała łōne trzi winsze?
Na to tyn dżinn łodrzykŏ:
– Niy, niy! Przikro mi, ale jŏch jes duch, ftory spŏłniŏ ino jedyn winsz.
Frelka bez medikowaniŏ:
– To jŏ bych sie winszowała, coby bōł pokōj na Bliskim Wschōdzie. Widzisz ta karta, ta – jak to gorole gŏdajōm – mapa? Kca, coby te wszyjske kraje ustali ze sia sie prać, coby Żydy i Arabery napoczli sie wzajym przŏć i coby miyłōwali Hamerikōnōw i na łodwyrtka, i coby wszyjske tam żyli we wiycznym pokoju i ajnsztimōngu.
Tyn dżinn kuknōł tak na ta karta i rzykŏ:
– Babo, a być ty łozsōndnŏ! Te kraje sie pierōm i festelnie niynŏwidzōm łod tysiyncy lŏt, a jŏ po tysiōncu lŏt siedzyniŏ we flaszce tyż niy jeżech we formie. Jeżech DOBRY, ale niy aż tak dobry. Tak sie medikuja, iże niy poradziōłbych tego zrobić. Pomedikuj ździebko i dej mi jakisik winsz ze cwekym.
Frelka pomedikowała bez kwilka i rzōńdzi:
– Nō dobra. Joch kciała bez cŏłke życie spichnōńć sie ze włŏściwym chopym, coby sie za niygo wydać. Wiysz, mōj ty roztomiyły dżinnie, kciała bych takigo chopa, kery bydzie mi festelnie przŏł, bydzie mie uwŏżać, bydzie mie brōniōł, bydzie tyż dobrze zarŏbiŏł i łoddowŏł mi cŏłki geltak, niy bydzie słepŏł, niy bydzie kurzōł. Ku tymu bydzie mi spōmogŏł przi dzieckach, we wrzyniu i przi skludzaniu. Musiŏł by być festelnie dobry we prykolu, wiyrny i coby niy zaziyrŏł fōrt i jednym ciyngym na telewizyjŏ, na te jejigo szportowe programy. Taki, mōj ty roztomiyły, mōm winsz, take życzyni!
Tyn dżinn tak ino wezdychnōł gymboko i pedziŏł:
– Wiysz! Pokŏm mi ta twoja sakramynckŏ... karta...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl