Mały Lojzik łodrobiŏ we izbie lekcyje dōmowe, a jejigo tatulek czytŏ jakisik szportowy cajtōng.
– Tatulku! A mie to bezmać boczōń prziniōs mamulce, prŏwda?
– Prŏwda.
– A ciebie tatulku tyż boczōń przismycōł ku starce, ja?
– Anō, toć!
– A starka i starzika tyż boczōnie prziniyśli, ja?
– Nŏ ja, tyż!
Lojzik cosik tam naszkryflŏł we tym swojim hefcie i pogzuł na plac pograć w bala ze swojimi kamratami. Łojcu ale niy dało pokōj, cōż tyż to za zadanie miŏł do napisaniŏ Lojzik. Łotwar heft i czytŏ: „ Opisać stosunki panujące w naszyj rodzinie.” Tyn jejigo synek Lojzik napisŏł bōł tak:
„W naszyj familiji niy bōło żŏdnych stosōnkōw... łod trzech pokolyniōw żŏdyn sie samtukej niy dupczŏł!”
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl